„Równocześnie jednak Abraham zrobił Abimelekowi wymówkę z powodu studni z wodą, zabranej mu przemocą przez ludzi Abimeleka. 26 Abimelek odpowiedział: «Nie wiem, kto to uczynił, boś ty mi nie dał o tym znać. Dopiero teraz dowiaduję się o tym».”

„Według dobrej nowiny nieprzyjaciółmi z powodu was, według zaś wybrania umiłowanymi z powodu ojców; nieżałowanymi bowiem dary i powołanie Boga. Jak właśnie bowiem wy kiedyś nie ulegliście Bogu, teraz zaś doznaliście litości (z powodu) tych nieuległości, tak i ci teraz nie ulegli (z powodu) waszej litości, aby i oni [teraz] doznaliby litości; współzakluczył bowiem Bóg wszystkich ku nieuległości, aby (nad) wszystkimi zlitowałby się”. (Do Rzymian 11, 28 – 32)

„Złóż mi więc teraz tu na tym miejscu przysięgę na Boga, że ani wobec mnie, ani wobec mego potomstwa bliższego i dalszego nie dopuścisz się zdrady; że jak ja obszedłem się z tobą łaskawie, tak też i ty będziesz postępował względem mnie i tej ziemi, w której jesteś gościem». 24 Abraham rzekł: «Przysięgam!»”

„Nie bowiem chcę, (by) wy nie wiedzieć, bracia, (o) tajemnicy tej, aby nie bylibyście [przed] sobą samymi rozsądnymi, że skamienienie po części Izraelowi stało się, aż do kiedy wypełnienie pogan weszłoby, i tak cały Izrael zostanie zbawiony; tak jak jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wyciągający, odwróci bezbożności od Jakuba; i to (dla) nich ode mnie przymierze, kiedy oddzielę grzechy (od) nich”. (Do Rzymian 11, 25 – 27)

„Bóg otaczał chłopca opieką, gdy dorósł. Mieszkał on na pustyni i stał się łucznikiem. 21 Mieszkał stale na pustyni Paran; matka zaś jego sprowadziła mu żonę z ziemi egipskiej. 22 W owym czasie Abimelek z dowódcą swego wojska Pikolem tak powiedział do Abrahama: «Bóg pomaga ci we wszystkim, co czynisz”.

„I oni zaś, jeśli nie utrzymują się w niewierze, zostaną wszczepieni; mocny bowiem jest Bóg znowu wszczepić ich. Jeśli bowiem ty z (tego) według natury zostałeś wycięty dzikiego drzewa oliwnego i obok natury zostałeś wszczepiony w piękne drzewo oliwne, jak wiele bardziej tamci, (ci) według natury, wszczepieni zostaną we własne drzewo oliwne”. (Do Rzymian 11, 23 – 24)

„Wstań, podnieś chłopca i weź go za rękę, bo uczynię go wielkim narodem». 19 Po czym Bóg otworzył jej oczy i ujrzała studnię z wodą; a ona poszła, napełniła bukłak wodą i dała chłopcu pić”.

„Powiesz więc: Odłamane zostały gałęzie, aby ja zostałbym wszczepiony. Pięknie; (z powodu) niewiary zostały odłamane, ty zaś (z powodu) wiary stanąłeś. Nie wysoko myśl, ale bój się; jeśli bowiem Bóg (tych) według natury gałęzi nie oszczędził, [nie jakoś] ani ciebie oszczędzi. Zobacz więc łagodność i srogość Boga; dla (tych) (którzy spadli) srogość, dla zaś ciebie łagodność Boga, jeśli utrzymasz się w łagodności, gdyż i ty zostałbyś wycięty”. (Do Rzymian 11, 19 – 22)

„A gdy zabrakło wody w bukłaku, ułożyła dziecko pod jednym krzewem, 16 po czym odeszła i usiadła opodal tak daleko, jak łuk doniesie, mówiąc: «Nie będę patrzała na śmierć dziecka». I tak siedząc opodal, zaczęła głośno płakać. 17 Ale Bóg usłyszał jęk chłopca i Anioł Boży zawołał na Hagar z nieba: «Cóż ci to, Hagar? Nie lękaj się, bo usłyszał Bóg jęk chłopca tam leżącego”.

„Wam zaś mówię, poganom. Na ile więc jestem ja pogan wysłannikiem, służbę mą otaczam chwałą, oby jakoś pobudziłbym do zazdrości me ciało i zbawiłbym niektórych z nich. Jeśli bowiem odrzucenie ich pojednaniem świata, czym dobranie, jeśli nie życiem z martwych? Jeśli zaś pierwocina święta, i ciasto; i jeśli korzeń święty, i gałęzie. Jeśli zaś niektóre (z) gałęzi zostały odłamane, ty zaś, z dzikiego drzewa oliwnego będąc, zostałeś wszczepiony wśród nich i współuczestnikiem korzenia tłustości drzewa oliwnego stałeś się, nie chełp się z poniżeniem (tych) gałęzi; jeśli zaś chełpisz się z poniżeniem, nie ty korzeń niesiesz, ale korzeń ciebie”. (Do Rzymian 11, 13 – 18)