„I znam (tego) takiego człowieka czy to w ciele, czy to wyjąwszy ciało, nie wiem; Bóg wie że został porwany do raju i usłyszał niewysłowione słowa, których nie wolno człowiekowi wypowiedzieć. Co do (tego) takiego będę się chełpić, co do zaś mnie samego nie będę się chełpić, chyba że w bezsiłach”. (Do Koryntian II 12, 3 – 5)

„Kiedy cały Izrael dowiedział się, że Jeroboam wrócił, wtedy posłali po niego, przyzywając go na zgromadzenie. Następnie ustanowili go królem nad całym Izraelem. Przy domu Dawida zostało tylko samo pokolenie Judy. 21 Roboam, przybywszy do Jerozolimy, zebrał wszystkich potomków Judy i całe pokolenie Beniamina, to jest sto osiemdziesiąt tysięcy wyborowych wojowników, aby wszcząć wojnę z Izraelem o przywrócenie władzy królewskiej Roboamowi, synowi Salomona. 22 Wówczas Pan skierował słowo do Szemajasza, męża Bożego, mówiąc: 23 «Powiedz królowi judzkiemu, Roboamowi, synowi Salomona, i wszystkim potomkom Judy oraz Beniaminitom, jako też pozostałemu ludowi: 24 Tak mówi Pan: Nie wyruszajcie do walki z Izraelitami, waszymi braćmi. Niech każdy wróci do swego domu, bo przeze Mnie zostały zrządzone te wydarzenia». Posłuchali słowa Pańskiego i zawrócili z drogi stosownie do słowa Pańskiego. 25 Jeroboam umocnił Sychem na górze Efraima i zamieszkał w nim, a później wyprowadził się stamtąd, gdyż umocnił Penuel”.

Apostołowie na wiele trudności reagują bardzo emocjonalnie – to dla nas dobra wiadomość Łk 9, 54 „Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”

„Chełpić się trzeba nie pożyteczne, przyjdę zaś do widzeń i objawień Pana. Znam człowieka w Pomazańcu, (że) przed lat czternaście czy to w ciele, nie wiem, czy to poza ciałem, nie wiem, Bóg wie (porwany został) (ten) taki aż do trzeciego nieba”. (Do Koryntian II 12, 1 – 2)

„Przemówił więc do nich tak, jak radzili młodzieńcy: «Mój ojciec obciążył was jarzmem, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców». 15 Król więc nie wysłuchał ludu, gdyż to wydarzenie dokonało się z woli Pana, aby spełniła się Jego groźba, którą Pan wypowiedział do Jeroboama, syna Nebata, przez Achiasza z Szilo. 16 Kiedy cały Izrael zobaczył, że król go nie wysłuchał, wtedy odrzekł królowi tak: «Cóż za wspólny dział mamy z Dawidem? Wszak nie mamy dziedzictwa z synem Jessego». «Do swoich namiotów idź, Izraelu! Teraz, Dawidzie, pilnuj swego domu!» I rzeczywiście Izrael poszedł do swoich namiotów. 17 A Roboam panował tylko nad tymi Izraelitami, którzy mieszkali w miastach Judy. 18 Gdy zaś król Roboam wysłał Adonirama, który był przełożonym robotników pracujących przymusowo, cały Izrael obrzucił go kamieniami, tak iż umarł. Wobec tego król Roboam pospieszył się, aby wsiąść na rydwan i uciec do Jerozolimy. 19 Tak więc Izrael odpadł od rodu Dawida po dziś dzień”.

Jezus nie wszędzie był przyjmowany, ale to nie przeszkadzało Mu w wypełnianiu misji Łk 9, 53 „Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy”.

„Kto jest bez siły, i nie jestem bez siły? Kto jest obrażany, i nie ja płonę? Jeśli chełpić się trzeba, (tymi) bezsiły mej będę się chełpić. Bóg i Ojciec Pana, Jezusa, wie, (On) będący wysławionym na wieki, że nie kłamię. W Damaszku ludowy władca Aretasa króla, pilnował miasta Damasceńczyków, (aby) zgnieść mię, i przez otwór w koszu zostałem spuszczony przez mur i wymknąłem się z rąk jego”. (Do Koryntian II 11, 29 – 33)

„Rzekł do nich: «Co wy radzicie odpowiedzieć temu ludowi, który przemawiał do mnie takimi słowami: Ulżyj nam w jarzmie, które włożył na nas twój ojciec». 10 Młodzieńcy zaś, którzy razem z nim wzrośli, przemówili do niego tak: «Temu ludowi, który przemawiał do ciebie mówiąc: Twój ojciec obciążył nas jarzmem, ty zaś ulżyj nam w tym jarzmie, powiesz: Mój mały palec jest grubszy niż biodra mego ojca, 11 gdyż dotąd mój ojciec nałożył na was jarzmo ciężkie, a ja dołożę do waszego jarzma. Mój ojciec karcił was biczami, ja zaś będę was karcił biczami z kolców». 12 Trzeciego dnia, tak jak powiedział król słowami: «Wróćcie do mnie trzeciego dnia», przyszedł cały lud do Roboama. 13 A wtedy król dał ludowi surową odpowiedź, gdyż nie poszedł za radą, którą mu dawali starsi”.

Jezus często robi w ten sposób, że tam, gdzie chce się udać wysyła posłańców Łk 9, 51 – 52 „Gdy dopełniał się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt”.

„Hebrajczykami są? I ja. Izraelitami są? I ja. Nasieniem Abrahama są? I ja. Sługami Pomazańca są? Odchodząc od rozsądku mówię, bardziej ja: w trudach obficiej, w strażnicach obficiej, w chłostach przewyższająco, w śmieciach częstokroć; przez Judejczyków pięciokrotnie czterdzieści oprócz jednego wziąłem, trzykrotnie zostałem obity rózgami, raz zostałem ukamienowany, trzykrotnie przeżyłem rozbicie się okrętu, noc (i) dzień na głębi przetrwałem; (w) wędrowaniach częstokroć, (w) niebezpieczeństwach rzek, (w) niebezpieczeństwach rozbójników, (w) niebezpieczeństwach od rodu, (w) niebezpieczeństwach od pogan, (w) niebezpieczeństwach w mieście, (w) niebezpieczeństwach na pustaci, (w) niebezpieczeństwach na morzu, (w) niebezpieczeństwach wśród kłamliwych braci, (w) trudzie i mozole, w bezsennościach częstokroć w głodzie i pragnieniu, w pouczeniach częstokroć, w zimie i nagości; wyjąwszy (te) z dala, uwaga mi (ta) co dzień, troska (o) wszystkie (społeczności) wywołanych. (Do Koryntian II 11, 22 – 28)