„Od wieku nie było usłyszane, że otworzył ktoś oczy ślepym urodzonego. Gdyby nie był ten od Boga, nie mógł(by) czynić nic. Odpowiedzieli i rzekli mu: W grzechach ty urodziłeś się cały, i ty nauczasz nas? I wyrzucili go na zewnątrz. Usłyszał Jezus, że wyrzucili go na zewnątrz, i znalazłszy go powiedział: Ty wierzysz w Syna Człowieka? Odpowiedział tamten i rzekł: I kto jest, Panie, aby uwierzyłem w niego? Rzekł mu Jezus: I ujrzałeś go i mówiący z tobą owym jest. On zaś rzekł: Wierzę, Panie. I pokłonił się mu”. (Według Jana 9, 32 – 38)

Działanie uczniów powodowało codzienne powiększanie się wspólnoty. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 5, 15 – 16 „Wynoszono też chorych na ulicę i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegało się mnóstwo ludu do Jerozolimy, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia”.

1 Wyrok na Niniwę. Księga widzenia Nahuma z Elkosz.

Potęga i gniew Pański


Alef

2 Zazdrosnym i mszczącym się Bogiem jest Pan;

(Nun)

mścicielem jest Pan i Władcą [pełnym] gniewu;
Pan mści się nad swymi wrogami i
długo się gniewa na swoich nieprzyjaciół.

Bet

3 Pan jest cierpliwy, ale i potężny siłą;
a oczyszczając - nikogo nie zostawia bez kary.
Wśród burzy i wichru Jego droga,
a chmury - pyłem nóg Jego.

Gimel

4 On gromi morze i On je wysusza,
i wszystkie rzeki zamienia w pustynię.

Dalet

Omdlewa Baszan i Karmel
i więdnie kwiat Libanu.

He

5 Przed Nim drżą góry
i pagórki się rozpływają;

Waw

a ziemia trzęsie się od Jego oblicza -
i ląd, i wszyscy jego mieszkańcy.

Zain

6 Któż się ostoi przed Jego zagniewaniem
i kto wytrzyma Jego zapalczywość?

Chet

Gniew Jego wylewa się jak ogień;
i rozpadają się przed Nim skały.

Tet

7 Dobry jest Pan,
On obroną w dniu niedoli;

Jod

zna tych, którzy Mu ufają.

Zapowiedź spustoszenia Niniwy


Kaf

8 Ale przez spotęgowany wylew
zniszczy On jej miejsce.
I wrogów swoich będzie ścigał ciemnością.

Lamed

Po raz wtóry nie powstanie ucisk...

Mem

9 Cóż - knujecie zło przeciw Panu?
On sprawi zagładę.

Samek

10 Bo jak ciernie razem splecione
i jak pijacy winem upojeni,
jak wyschłe rżysko będą wyniszczeni.

Ain

11 Z ciebie wyszedł ten, który umyślił zło przeciw Panu,
planujący nikczemne zamiary.
12 Tak mówi Pan:
Chociaż nietknięci są i tak liczni,
będą jednak wytępieni i zginą.
Ciebie upokorzyłem - nie upokorzę cię więcej.
13 A teraz złamię jego jarzmo, które jest na tobie,
i porozrywam twe więzy.
14 I Pan rozkazał przeciw tobie:
Imię twoje nie będzie już miało potomstwa,
z domu boga twego usunę
rzeźby i odlewy,
uczynię ci grób, boś nikczemny.

„Powiedzieli więc mu: Co uczynił ci? Jak otworzył twe oczy? Odpowiedział im: Powiedziałem wam już i nie wysłuchaliście. Dlaczego znów chcecie słuchać? Czy i wy chcecie jego uczniami stać się? I zwymyślali go i powiedzieli: Ty uczniem jesteś tamtego, my zaś Mojżesza jesteśmy uczniami. My wiemy, że (do) Mojżesza przemówił Bóg, tamten zaś nie wiemy skąd jest. Odpowiedział człowiek i rzekł im: W tym bowiem zadziwiające jest, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył me oczy. Wiemy, że grzeszników Bóg nie słucha, ale jeśli ktoś bogobojny byłby i wolę jego czyniłby, tego słucha”. (Według Jana 9, 26 – 31)

Jeśli chcemy uczyć się ewangelizacji od pierwotnego Kościoła, powinniśmy patrzeć, jakie owoce były wynikiem posługi apostołów, tak aby w naszym życiu były one także widoczne. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 5, 13 – 14 „A z obecnych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał. Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet przyjmujących wiarę w Pana”.

1 Biada mi, żem się stał jak pokłosie w lecie,
jak resztki po winobraniu:
nie ma grona do zjedzenia
ani wczesnej figi, której łaknę.
2 Wyginął z ziemi pobożny,
prawego nie ma między ludźmi;
wszyscy bez wyjątku na krew czyhają,
jeden na drugiego sieć nastawia.
3 Do złego - choćby obu rękoma; do czynienia dobrze
książę żąda złota, sędzia podarunku;
dostojnik według swego upodobania rozstrzyga
i wspólnie sprawę przekręcają.
4 Najlepszy z nich - jak cierń,
najsprawiedliwszy z nich - jak płot kolczasty.
Dzień stróżów twoich, nawiedzenia twego nadszedł;
teraz padnie na nich popłoch.
5 Nie ufajcie przyjacielowi,
nie zawierzajcie powiernikowi,
nawet przed tą, która spoczywa na twoim łonie,
strzeż wrót ust swoich.
6 Bo syn znieważa ojca,
córka powstaje przeciw swej matce,
synowa przeciw swej teściowej:
nieprzyjaciółmi człowieka są jego domownicy.

Zawstydzenie wrogów Syjonu

7 Ale ja wypatrywać będę Pana,
wyczekiwać na Boga zbawienia mojego:
Bóg mój mnie wysłucha.
8 Nie wesel się nade mną, nieprzyjaciółko moja;
choć upadłem, powstanę,
choć siedzę w ciemnościach,
Pan jest światłością moją.
9 Gniew Pański muszę znieść,
bom zgrzeszył przeciw Niemu,
aż rozsądzi moją sprawę
i przywróci mi prawo;
wywiedzie mnie na światło,
będę oglądał zbawcze Jego dzieła.
10 Gdy to ujrzy nieprzyjaciółka moja,
wstydem się okryje ta,
która mówiła do mnie: «Gdzie jest Pan, twój Bóg?»
Oczy moje patrzeć będą na nią:
teraz będzie zdeptana
jak błoto uliczne.

Odbudowa Izraela

11 Oto dzień odbudowy twych murów!
W owym dniu granica [twoja] będzie sięgać daleko.
12 W owym dniu aż do ciebie przyjdą
od Asyrii - aż po Egipt
i od Tyru - aż po Rzekę,
i od morza do morza,
i od góry do góry.
13 Lecz ziemia będzie na spustoszenie
z powodu jej mieszkańców, przez owoc ich postępków.

Modlitwa o pomoc Bożą

14 Paś lud Twój laską Twoją,
trzodę dziedzictwa Twego,
co mieszka samotnie w lesie -
pośród ogrodów.
Niech wypasają Baszan i Gilead
jak za dawnych czasów.
15 Jak za dni Twego wyjścia z ziemi egipskiej
ukaż nam dziwy!

Prośba o poniżenie nieprzyjaciół

16 Ujrzą przeto narody i będą zawstydzone
mimo całej potęgi swojej;
położą rękę na usta,
uszy ich będą głuche.
17 Proch lizać będą jak wąż,
jak to, co pełza po ziemi;
wyjdą dygocąc z warowni swoich przed Pana, Boga naszego,
drżeć będą i lęk odczuwać przed Tobą.

Prośba o przebaczenie

18 Któryż Bóg podobny Tobie,
co oddalasz nieprawość,
odpuszczasz występek
Reszcie dziedzictwa Twego?
Nie żywi On gniewu na zawsze,
bo upodobał sobie miłosierdzie.
19 Ulituje się znowu nad nami,
zetrze nasze nieprawości
i wrzuci w głębokości morskie
wszystkie nasze grzechy.
20 Okażesz wierność Jakubowi,
Abrahamowi łaskawość,
co poprzysiągłeś przodkom naszym
od najdawniejszych czasów.

„Odpowiedzieli więc rodzice jego i rzekli: Wiemy, że ten jest syn nasz i że ślepy narodził się. Jak zaś teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył jego oczy, my nie wiemy. Jego spytajcie, dojrzałość ma, sam o sobie powie. To powiedzieli rodzice jego, bo bali się Judejczyków, już bowiem ułożyli się Judejczycy, aby, jeśli ktoś go wyznałby Pomazańcem, wykluczony z synagogi stał się. Dla tego rodzice jego powiedzieli, że: Dojrzałość ma, jego zapytajcie. Zawołali więc (tego) człowieka drugi (raz), który był ślepy, i powiedzieli mu: Daj chwałę Bogu. My wiemy, że ten człowieka grzeszny jest. Odpowiedział więc tamten: Czy grzeszny jest, nie wiem. Jedno wiem, że ślepym będąc teraz widzę”. (Według Jana 9, 20 – 25)

Cuda były codziennością w pierwotnym Kościele, które wielu pomagały uwierzyć w Boga. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 5, 12 „Wiele znaków i cudów działo się przez ręce Apostołów wśród ludu. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona”.

1 Słuchajcie, proszę, tego, co Pan powiedział:
«Stań, prawuj się wobec gór,
niech słuchają pagórki twego głosu!
2 Słuchajcie, góry sporu Pańskiego,
nakłońcie uszu, posady ziemi!
Oto Pan ma spór ze swym ludem
i oskarżać będzie Izraela.
3 Ludu mój, cóżem ci uczynił?
Czym ci się uprzykrzyłem?
Odpowiedz Mi!
4 Otom cię wywiódł z ziemi egipskiej,
z domu niewoli wybawiłem ciebie
i posłałem przed obliczem twoim
Mojżesza, Aarona i Miriam.
5 Ludu mój, wspomnij, proszę,
co zamierzał Balak, król Moabu,
a co mu odpowiedział Balaam, syn Beora?
Co było od Szittim do Gilgal -
żebyś poznał zbawcze dzieła Pańskie».

Istota prawdziwej religii

6 «Z czym stanę przed Panem,
i pokłonię się Bogu wysokiemu?
Czy stanę przed Nim z ofiarą całopalną,
z cielętami rocznymi?
7 Czy Pan się zadowoli tysiącami baranów,
miriadami potoków oliwy?
Czy trzeba, bym wydał pierworodnego mego za mój występek,
owoc łona mego za grzech mojej duszy?
8 Powiedziano ci, człowiecze, co jest dobre.
I czegoż żąda Pan od ciebie,
jeśli nie pełnienia sprawiedliwości, umiłowania życzliwości
i pokornego obcowania z Bogiem twoim?»

Zachłanność możnych będzie ukarana

9 Głos Pana woła do miasta:
:
«Słuchajcie rózgi i Tego, co ją ustanowił.
10 Czy mogę znieść
skarby nieprawości i efę szczupłą, przeklętą?
11 Czy usprawiedliwię szale niegodziwe,
a w worku - fałszywe ciężarki,
12 przez które bogacze jego
pełni są zdzierstwa,
a mieszkańcy jego wypowiadają kłamstwa

13 Ja sam więc zacząłem cię chłostać,
pustoszyć ciebie za twoje grzechy.
14 Będziesz jadł, lecz się nie nasycisz,
bo czczość będzie w twoich wnętrznościach.
Będziesz unosił [mienie], lecz nie zdołasz ocalić,
a co ocalisz, oddam pod miecz.
15 Będziesz siał, lecz żąć nie będziesz;
będziesz wytłaczał oliwę, lecz oliwą się nie namaścisz;
będziesz wyciskał moszcz, lecz nie będziesz pił wina.
16 Przestrzegałeś ustaw Omriego
i wszelkich praktyk domu Achaba.
Postępowaliście według ich rad,
żebym cię oddał na spustoszenie,
a mieszkańców [kraju] na pośmiewisko,
żebyście ponieśli hańbę mego ludu».