1 Zbierzcie się! Zgromadźcie się! - narodzie bez wstydu -
2 pierwej nim zostaniecie odrzuceni
jak plewa, co wnet ulatuje;
zanim przyjdzie na was zapalczywość gniewu Pańskiego,
zanim przyjdzie na was dzień gniewu Pańskiego.
3 Szukajcie Pana, wszyscy pokorni ziemi,
którzy pełnicie Jego nakazy;
szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory,
może się ukryjecie w dzień gniewu Pańskiego.
4 Bo Gaza będzie opuszczona,
Aszkelon zaś w pustynię się obróci,
Aszdod w południe wypędzą
i Ekron będzie zburzony.
5 Biada zamieszkującym wybrzeże morskie -
narodowi Kreteńczyków!
Słowo Pańskie przeciwko wam; Kanaanie, ziemio filistyńska:
«Zniszczę cię przez brak mieszkańców».
6 I będzie wybrzeże morskie pastwiskiem -
legowiskiem pasterzy i [miejscem] na zagrody dla trzód.
7 Będzie także pas morski dla reszty z domu Judy:
tam będą oni paśli swe stada,
w domach Aszkelonu będą się wieczorem wylegiwali,
bo nawiedzi ich Pan, Bóg ich,
i odmieni ich los.
8 Słyszałem urąganie Moabu
i bluźnierstwa synów Ammona,
którymi lżyli mój lud
i wywyższali się w swoich granicach.
9 Dlatego: Na moje życie - wyrocznia Pana Zastępów, Boga Izraela:
Moab będzie jak Sodoma,
a synowie Ammona jak Gomora:
ziemią pokrzyw, usypiskiem soli
i pustynią na wieki.
Reszta ludu mego ich złupi,
a pozostali z mego narodu przejmą ich posiadłości.
10 To ich spotka za ich pychę,
lżyli bowiem i wynosili się ponad lud Pana Zastępów.
11 Strasznym dla nich okaże się Pan,
bo sprawi, że znikną wszystkie bóstwa ziemi,
i będą Mu oddawać pokłon: każdy z miejsca swego,
wszystkie pogańskie wybrzeża.
12 Także wy, Kuszyci,
moim mieczem pobici będziecie.
13 I wyciągnie On rękę na północ,
i zniszczy Asyrię,
i obróci Niniwę w pustkowie,
w suchy step, jak pustynię.
14 I będą się wylegiwać w jej obrębie stada,
wszelkie rodzaje zwierząt:
tak pelikan, jak jeż
zanocują na głowicach jej kolumn.
Sowa zaświszcze w otworze okna,
a kruk będzie na progu,
bo cedrowe obicie zostanie zerwane.
15 Oto wrzaskliwe miasto,
które bezpiecznie mieszkało,
które mówiło w swym sercu: «Ja,
i nikt więcej!»
Jakże stało się pustkowiem,
legowiskiem dzikich zwierząt?
Każdy, kto obok niego przechodzić będzie,
zagwiżdże i ręką potrząśnie.

„Owce moje głosu mego słuchają i ja znam je i towarzyszą mi. I ja daję im życie wieczne, i nie zginą na wiek, i nie porwie ktoś ich z ręki mej. Ojciec mój, co dał mi, (od) wszystkich większym jest; i nikt (nie) może porywać z ręki Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy. Podnieśli znów kamienie Judejczycy, aby ukamienowali go. Odpowiedział im Jezus: Liczne dzieła dobre pokazałem wam od Ojca. Z powodu jakiego (z) tych dzieła mnie kamienujecie? Odpowiedzieli mu Judejczycy: Za dobry czyn nie kamienujemy cię, ale za bluźnierstwo, i że ty, człowiekiem będąc, czynisz siebie Bogiem”. (Według Jana 10, 27 – 33)

Niezrozumienie nauki Chrystusa nie przeszkadza apostołom w głoszeniu. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 5, 27 – 28 „Przyprowadziwszy ich stawili przed Sanhedrynem, a arcykapłan zapytał: Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka?”

1 Słowo Pańskie, które zostało skierowane do Sofoniasza, syna Kusziego, syna Gedaliasza, syna Amariasza, syna Ezechiasza, za dni Jozjasza, syna Amona, króla judzkiego.

Sąd Pański

2 Całkowicie usunę wszystko z powierzchni ziemi - wyrocznia Pana:
3 Usunę ludzi i bydło,
usunę ptactwo powietrzne i ryby morskie,
i zgorszenia wraz z bezbożnymi;
i wytępię człowieka z oblicza ziemi - wyrocznia Pana.
4 I wyciągnę rękę przeciwko Judzie,
i przeciw wszystkim mieszkańcom Jeruzalem;
i wytępię z tego miejsca pozostałości Baala,
i imiona sług bałwochwalczych wraz z kapłanami.
5 [Wytępię] także tych, którzy na dachach oddają pokłon wojsku niebieskiemu,
i tych, którzy oddają pokłon, przysięgając na Pana
i przysięgając [również] na Milkoma,
6 i tych, którzy się odwracają od Pana,
i którzy Go nie szukają,
i nie pytają o Niego.
7 Milczcie przed obliczem Pana Boga,
gdyż bliski jest dzień Pański,
bo już przygotował Pan ofiarę,
poświęcił swoich zaproszonych.
8 W dniu zaś ofiary Pańskiej
Ja ześlę karę na książąt i synów królewskich,
i wszystkich, którzy się ubierają w szaty cudzoziemskie.
9 I w owym dniu ześlę karę na każdego, który butnie wstępuje na próg;
na tych, którzy napełniają dom swego Pana gwałtem i oszustwem.
10 I będzie owego dnia - wyrocznia Pana -
głośne wołanie od Bramy Rybnej,
i lament z drugiej strony [miasta]
oraz trzask wielki od strony pagórków.
11 Narzekajcie, mieszkańcy Moździerza,
bo wytępiony będzie cały lud Kanaanu;
wygładzeni zostaną wszyscy, którzy odważają srebro.
12 : z pochodniami przeszukam Jeruzalem,
i ześlę karę na mężów zastygłych na swych drożdżach,
którzy mówią w swych sercach: «Nie uczyni Pan dobrze i źle nie uczyni».
13 Majętność ich będzie na łup wydana,
a domy ich - na spustoszenie,
i zbudują domy, lecz nie będą mieszkali;
zasadzą także winnice, ale nie będą pili z nich wina.
14 Bliski jest wielki dzień Pański,
bliski i rychły on bardzo;
głos dnia Pańskiego okrutny;
wtedy z rozpaczy zakrzyknie i mocarz.
15 Dzień ów będzie dniem gniewu,
dniem ucisku i utrapienia,
dniem ruiny i spustoszenia,
dniem ciemności i mroku,
dniem chmury i burzy,
16 dniem trąby i krzyku wojennego -
przeciwko miastom obronnym
i przeciw basztom wysokim.
17 I udręczę ludzi, że chodzić będą jak niewidomi,
ponieważ zawinili przeciwko Panu;
i krew ich jak kurz będzie rozpryskana,
a ich szpik jak błoto.
18 Ani ich srebro, ani ich złoto
nie zdoła ich ocalić
w dniu gniewu Pana,
gdyż ogień Jego zapalczywy
strawi całą ziemię;
bo dokona zagłady - zaiste strasznej -
wszystkich mieszkańców ziemi.

„Rozdarcie znów stało się wśród Judejczyków z powodu słów tych. Mówili zaś liczni z nich: Demona ma i szaleje. Dlaczego go słuchacie? Inni mówili: Te słowa nie (są) opętanego. Czy demon może ślepych oczy otworzyć? Stało się wtedy Odnowienie w Jerozolimie. Zima była, i chodził Jezus w świątyni w portyku Salomona. Otoczyli więc go Judejczycy i mówili mu: Aż do kiedy duszę naszą rwiesz? Jeśli ty jesteś Pomazańcem, powiedz nam otwarcie. Odpowiedział im Jezus: Powiedziałem wam i nie wierzycie. Dzieła, które ja czynię w imieniu Ojca mego, te świadczą o mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z owiec moich”. (Według Jana 10, 19 – 26)

Respekt, jaki mają apostołowie wśród ludu powinien nas cieszyć, oraz być wyrzutem sumienia. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 5, 26 „Wtedy dowódca straży poszedł ze sługami i przyprowadził ich, ale bez użycia siły, bo obawiali się ludu, by ich samych nie ukamienował”.

1 Modlitwa błagalna proroka Habakuka, na wzór lamentacji:
2 Usłyszałem, o Panie, Twoje orędzie,
zobaczyłem, o Panie, Twe dzieło.
Gdy czas nadejdzie, niech ono odżyje,
gdy czas nadejdzie, pozwól nam je poznać,
w zapale gniewu pomnij na swą litość!
3 Bóg przychodzi z Temanu,
Święty z góry Paran.
Majestat Jego okrywa niebiosa,
a ziemia pełna jest Jego chwały.
4 Wspaniałość Jego podobna do światła,
promienie z rąk Mu tryskają,
w nich to ukryta moc Jego.
5 Zaraza idzie przed Jego obliczem,
w ślad za Nim gorączka śmiertelna.
6 Gdy On występuje, trzęsie się ziemia
i drżą narody pod Jego spojrzeniem;
rozpadają się góry prastare,
uniżają pagórki odwieczne,
te ścieżki Jego od pradawnych czasów.
7 Widzę klęską dotknięte mieszkania Kuszanu,
chwiejące się namioty ziemi Madian.
8 Czy na rzeki gniewasz się, Panie?
Czy na rzeki [wybuchł] gniew Twój?
Czy na morze - Twoja zapalczywość,
że wsiadasz na swoje konie,
na swoje rydwany zwycięskie?
9 Łuk Twój obnażony,
a kołczan pełen strzał,
dla rzek otwierasz ziemię.
10 Na widok Twój trzęsą się góry,
ulewa deszczu runęła.
Wielka Otchłań głos swój podniosła,
wysoko uniosła swe ręce.
11 Słońce i księżyc stoją w swoim miejscu
z powodu blasku lecących Twych strzał
i jasności lśnienia Twej dzidy.
12 Rozgniewany kroczysz po ziemi,
w zapalczywości swej depczesz narody.
13 Wyszedłeś w celu ocalenia swego ludu,
w celu wybawienia Twego pomazańca.
Zburzyłeś dom bezbożnego,
odsłoniłeś fundament aż do nagiej skały.
14 Przeszyłeś strzałami wodza ich wojska,
które naciera, aby nas zgubić -
radując się jak ten, co w ukryciu wyniszcza biednego.
15 W morze wdeptałeś jego konie,
w kipiącą topiel wód mnogich.
16 Usłyszałem i serce moje struchlało,
na głos ten zadrżały me wargi,
przenikła trwoga me kości,
kroki się moje zachwiały.
W spokoju jednak wyglądam dnia utrapienia,
który nadchodzi na lud, co nas gnębi.
17 Drzewo figowe wprawdzie nie rozwija pąków,
nie dają plonu winnice,
zawiódł owoc oliwek,
a pola nie dają żywności,
choć trzody owiec znikają z owczarni
i nie ma wołów w zagrodach.
18 Ja mimo to w Panu będę się radować,
weselić się będę w Bogu, moim Zbawicielu.
19 Pan Bóg - moja siła,
uczyni nogi moje podobne jelenim,
wprowadzi mnie na wyżyny.

„Ja jestem pasterz dobry, i znam moje i znają mnie moje, jako zna mnie Ojciec i ja znam Ojca. I życie me kładę za owce. I inne owce mam, które nie (są) z dziedzińca tego. I tamte trzeba mi poprowadzić, i głosu mego słuchać będą, i stanie się jedna trzoda, jeden pasterz. Dla tego mnie Ojciec miłuje, bo ja kładę życie me, aby znów otrzymałem je. Nikt (nie) zabiera go ode mnie, ale ja kładę je ze mnie samego. Władzę mam położyć je i władzę mam znów otrzymać je. To przykazanie otrzymałem od Ojca mego”. (Według Jana 10, 14 – 18)

Zadziwienie, które ogarnia wielu w związku z działalnością apostołów, odkrywa przed niewierzącymi moc imienia Jezus. ks. Rafał Jarosiewicz
Dz 5, 25 „Wtem nadszedł ktoś i oznajmił im: Ci ludzie, których wtrąciliście do więzienia, znajdują się w świątyni i nauczają lud”.

1 Na moich czatach stać będę,
udam się na miejsce czuwania,
śledząc pilnie, by poznać, co On powie do mnie,
jaką odpowiedź da na moją skargę.
2 I odpowiedział Pan tymi słowami:
«Zapisz widzenie, na tablicach wyryj,
by można było łatwo je odczytać.
3 Jest to widzenie na czas oznaczony,
lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi:
a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj,
bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie.
4 Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego,
a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności».

Wielokrotne ""biada""

5 Zaiste, bogactwo oszukuje;
a człowiek pyszny nie zazna spokoju:
traci rozsądek i spokój;
gardziel szeroko rozwiera jak Szeol
i jak śmierć nigdy nie jest nasycony;
choć zebrał ludy wszystkie wokół siebie,
wszystkie narody przy sobie połączył.
6 Czyż one go nie wezmą za przedmiot szyderstwa,
piosenki i wiersze na niego ułożą?
Powiedzą:

Pierwsze

«Biada temu, co mienie cudze zabiera <...>
i obciąża się zastawem zbyt wielkim!»
7 Czyż nie powstaną nagle wierzyciele twoi
i nie obudzą się twoi dręczyciele -
a ty się staniesz ich łupem?
8 Ponieważ złupiłeś liczne narody,
złupią i ciebie pozostałe ludy -
z powodu rozlewu krwi ludzkiej
i gwałtów dokonanych w kraju
przeciwko miastu i jego mieszkańcom.

Drugie

9 Biada ciągnącemu dla domu swego zysk nieprawy,
aby zbudować wysoko swe gniazdo
i tym sposobem uniknąć nieszczęścia!
10 Postanowiłeś na hańbę swojemu domowi -
wytracić liczne narody,
przeciw życiu własnemu tym grzesząc.
11 Kamień ze ściany zawoła,
a belka budowy mu zawtóruje:

Trzecie

12 «Biada temu, co miasto na krwi przelanej buduje,
a gród umacnia nieprawością!»
13 Czyż nie jest to wolą Pana Zastępów,
że ludy dla ognia pracują
i darmo się trudzą narody?
14 Albowiem kraj się napełni znajomością chwały Pana,
jak wody napełniają morze.

Czwarte

15 Biada temu, co zmusza bliźniego do picia,
pucharem swego jadu go upaja,
by się przyglądać jego nagości.
16 Nasyciłeś się hańbą, nie chwałą,
upij się sam i pokaż swe nieobrzezanie;
bo ciebie dosięgnie kielich [podany] przez prawicę Pańską,
a wstyd pokryje całą twoją sławę.
17 Spadnie na ciebie krzywda Libanu,
rzeź zwierząt napełni cię strachem:
z powodu rozlewu krwi ludzkiej
i gwałtów dokonanych w kraju
przeciwko miastu i jego mieszkańcom.

Piąte

19 Biada temu, co mówi: «Obudź się!» - do drzewa,
i - «Podnieś się!» - do niemego głazu!
Okryte one złotem i srebrem,
lecz ducha wcale w nich nie ma.
18 Cóż może posąg, który rzeźbiarz czyni,
obraz z metalu, fałszywa wyrocznia -
że w nich to twórca nadzieję pokłada,
gdy wykonuje swoje nieme bogi?
20 Lecz Pan mieszka w świętym domu swoim,
niechaj zamilknie przed Nim cała ziemia.