„Then Abner sent messengers to David in Telam, where he was at the moment, to say, Make a covenant with me, and you have me on your side, to bring all Israel over to you. 13He replied, Good, I will make a covenant with you. But one thing I require of you. You must not appear before me unless you bring back Michal, Saul’s daughter, when you come to present yourself to me. 14At the same time David sent messengers to Ishbaal, son of Saul, to say, Give me my wife Michal, whom I betrothed by paying a hundred Philistine foreskins. 15Ishbaal sent for her and took her away from her husband Paltiel, son of Laish, 16who followed her weeping as far as Bahurim. But Abner said to him, Go back! So he turned back. 17Abner then had a word with the elders of Israel: For some time you have been wanting David as your king. 18Now take action, for the LORD has said of David: By David my servant I will save my people Israel from the power of the Philistines and from the power of all their enemies”.

„I rzekł do mnie: Salomon, syn twój, on to zbuduje mój dom i moje dziedzińce, albowiem wybrałem go sobie na syna, a Ja będę mu ojcem. 7 Królewską jego władzę utwierdzę na wieki, jeśli podobnie jak dzisiaj będzie trwał w pełnieniu moich poleceń i nakazów. 8 Teraz więc w obliczu całego Izraela, społeczności Pańskiej i w obecności Boga naszego, zachowujcie i strzeżcie wszystkich poleceń Pana, Boga waszego, abyście posiedli tę piękną ziemię i przekazali na zawsze w dziedzictwie waszym synom, którzy po was będą. 9 A ty, synu mój, Salomonie, znaj Boga twego ojca i służ Mu sercem doskonałym i duszą ochotną, bo Pan przenika wszystkie serca i zgłębia wszystkie tajniki myśli. Jeśli będziesz Go szukał, On pozwoli ci siebie znaleźć, ale jeśli Go opuścisz, odrzuci cię na zawsze. 10 Bacz teraz, ciebie bowiem wybrał Pan, abyś zbudował dom na sanktuarium. Bądź mocny i wykonaj to!» 11 Dawid dał Salomonowi, synowi swojemu, plan przedsionka i świątyni oraz jej budynków, komnat górnych, sal wewnętrznych oraz pomieszczenia dla przebłagalni”.

„Ludzie bowiem na większego przysięgają i każdego (dla) nich sporu kresem ku umocnieniu przysięga; przez to obficiej postanawiając Bóg pokazać dziedzicom obietnicy niezmienialność postanowienia Jego, zagwarantował przysięgą, aby przez dwie sprawy niezmienialne, w których niemożliwe, (by) skłamać Bóg, silną zachętę mielibyśmy zbiegłszy, (by) chwycić się silnie będącej wyłożoną nadziei; tę jako kotwicę mamy duszy, niezawodną, i mocną, i wchodzącą do (tego) bardziej wewnętrznego zasłony, gdzie (jako) przybiegający wpierw w imieniu naszym wszedł Jezus, według porządku Melchizedeka arcykapłanem stawszy się na wiek”. (Do Hebrajczyków 6, 16 – 20)

Na podstawie Ewangelii z dnia (Mt 13, 44 - 46) odpowiedz sobie na pytania i zapamiętaj: 1. Do czego podobne jest królestwo niebieskie? („do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Z radości poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę”) 2. Do czego jeszcze podobne jest królestwo niebieskie? („do kupca, poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją”)

Uczniowie Jezusa wielokrotnie, świadomie lub mniej świadomie, idąc za Panem wypełniają wolę Bożą Łk 19, 37 – 38 „Zbliżał się już do zboczy Góry Oliwnej, kiedy całe mnóstwo uczniów poczęło wielbić radośnie Boga za wszystkie cuda, które widzieli. I wołali głośno: Błogosławiony Król, który przychodzi w imię Pańskie. Pokój w niebie i chwała na wysokościach”.

„During the war between the house of Saul and the house of David, Abner was gaining power in the house of Saul. 7Now Saul had had a concubine, Rizpah, the daughter of Aiah. And Ishbaal, son of Saul, said to Abner, Why have you slept with my father’s concubine? 8Enraged at the words of Ishbaal, Abner said, Am I a dog’s head from Judah? As of today, I have been loyal to the house of Saul your father, to his brothers and his friends, and I have kept you out of David’s clutches; and today you charge me with a crime involving a woman! 9May God do thus to Abner, and more, if I do not carry out for David what the LORD swore to him— 10that is, take away the kingdom from the house of Saul and establish the throne of David over Israel as well as Judah, from Dan to Beer-sheba. 11Ishbaal was no longer able to say a word to Abner, he feared him so”.

„Dawid zgromadził w Jerozolimie wszystkich książąt izraelskich, naczelników pokoleń i dowódców hufców, będących na usługach króla, tysiączników i setników, zarządców wszystkich dóbr i stad królewskich, synów swych, a także dworzan, bohaterów i wszystkich dzielnych ludzi. 2 Powstawszy więc, król Dawid rzekł stojąc: «Posłuchajcie mnie, bracia moi i ludu mój! Moim pragnieniem było zbudować dom odpoczynku dla Arki Przymierza Pańskiego jako podnóżek stóp Boga naszego i poczyniłem przygotowania do budowy. 3 Ale Bóg rzekł do mnie: Nie zbudujesz domu dla imienia mego, bo jesteś mężem wojny i rozlewałeś krew. 4 Jednakże Pan, Bóg Izraela, wybrał mnie spośród całego domu ojca mego, abym był królem nad Izraelem na zawsze; Judę bowiem wybrał na władcę, a z rodu Judy - dom ojca mego i z synów ojca mego mnie raczył ustanowić królem nad Izraelem. 5 A spośród wszystkich synów moich - albowiem Pan dał mi wielu synów - wybrał Salomona, syna mego, aby zasiadł na tronie królestwa Pańskiego - nad Izraelem”.

„Jesteśmy przekonani co do was, umiłowani, (o) lepszych i mających zbawienie, jeśli i tak mówimy; nie bowiem niesprawiedliwym Bóg, (by) zapomnieć (o) dziele waszym i (o) miłości, którą okazaliście ku imieniu Jego, usłużywszy świętym i usługując. Pragniemy zaś, (by) każdy (z) was tę samą wykazywać gorliwość względem pełni nadziei aż do końca, aby nie tępi stalibyście się, naśladowcami zaś (tych) przez wiarę i wielkoduszność dziedziczących obietnice. Bo Abrahamowi obiecawszy Bóg, gdy na nikogo (nie) miał większego, (by) przysiąc, przysiągł na siebie samego, mówiąc: Że z pewnością błogosławiąc pobłogosławię cię i mnożąc rozmnożę cię; I tak stawszy się wielkodusznym, osiągnął obietnicę”. (Do Hebrajczyków 6, 9 – 15)

Do dziś w Afryce panuje ten piękny zwyczaj rozkładania swoich płaszczy i ubrań przed Jezusem, gdy jest procesja eucharystyczna Łk 19, 36 „Gdy jechał, słali swe płaszcze na drodze”.

Na podstawie Ewangelii z dnia (Mt 13, 36 - 43) odpowiedz sobie na pytania i zapamiętaj: 1. O co prosili Jezusa uczniowie? („wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!”) 2. Co odpowiedział Jezus? („jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”)