„Kiedy po rozbiciu Edomitów wrócił Amazjasz, wprowadził bogów synów Seiru i ustanowił ich bogami dla siebie, oddając im pokłon i paląc kadzidło. 15 Zapłonął wtedy gniew Pana na Amazjasza i wysłał On do niego proroka, który mu powiedział: Dlaczegoś szukał bogów tego ludu, którzy nie uratowali ich narodu z twojej ręki? 16 Kiedy on to do niego mówił, powiedział mu król: Czy ustanowiliśmy cię doradcą króla? Przestań! Po cóż mają cię uderzyć? Prorok zaprzestał i zawołał: Wiem, że Bóg powziął zamiar, by cię zgubić za to, żeś to uczynił i nie usłuchałeś mojej rady. 17 Wtedy Amazjasz, król judzki, naradził się i wysłał posłów do Joasza, syna Joachaza, syna Jehu, króla izraelskiego: Przyjdź, a zmierzymy się zbrojnie! 18 A Joasz, król izraelski, przekazał Amazjaszowi, królowi judzkiemu, taką odpowiedź: Cierń na Libanie przesłał cedrowi na Libanie taką prośbę: Daj córkę swoją mojemu synowi za żonę! Lecz dziki zwierz, który jest na Libanie, przebiegał i rozdeptał cierń. 19 Mówisz sobie: Oto pobiłem Edomitów. Skutkiem czego twoje serce uniosło się pychą, by się chwalić. Pozostań teraz w swoim domu! Dlaczego masz się narażać na nieszczęście i masz upaść ty, a razem z tobą i Juda? 20 Lecz Amazjasz nie usłuchał, co było zrządzeniem Boga, który chciał ich wydać w ręce Joasza, za to, że szukali bogów Edomu”.

„I (przez) samo to zaś gorliwość całą wniósłszy ponadto, zaopatrzcie przez wiarę waszą cnotę, przez zaś cnotę poznanie, przez zaś poznanie wstrzemięźliwość, przez zaś wstrzemięźliwość wytrwałość, przez zaś wytrwałość nabożność, przez zaś nabożność kochanie braci, przez zaś kochanie braci miłość. Te bowiem wam będąc i obfitując, nie bezczynnych ani bezowocnych sprowadzają do (tego) Pana naszego Jezusa Pomazańca uznania; któremu bowiem nie są obecne te, ślepy jest będąc krótkowzrocznym, zapomnienie wziąwszy (o) oczyszczaniu (tych) od dawna jego grzechów. Dlatego bardziej, bracia, wykażcie gorliwość, (by) mocnym wasze powołanie i wybranie czynić sobie, to bowiem czyniąc nie potkniecie się kiedykolwiek; tak bowiem bogato zaopatrzone zostanie (dla) was wejście do wiecznego królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Pomazańca”. (Piotra II 1, 5 – 11)

Na podstawie Ewangelii z dnia (Łk 12, 54 - 59) odpowiedz sobie na pytania i zapamiętaj: 1. Co Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii? („Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie?”) 2. O czym jeszcze pouczył Jezus? („gdy idziesz do urzędu ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie pociągnął do sędziego”)

Pismo musi się wypełnić, ponieważ Bóg jest wierny we wszystkim. ks. Rafał Jarosiewicz
Łk 22, 59 – 60 „Po upływie prawie godziny jeszcze ktoś inny począł zawzięcie twierdzić: Na pewno i ten był razem z Nim; jest przecież Galilejczykiem. Piotr zaś rzekł: Człowieku, nie wiem, co mówisz. I w tej chwili, gdy on jeszcze mówił, kogut zapiał”.

„In escorting the king across the Jordan, your servant is doing little enough! Why should the king give me this reward? 38Please let your servant go back to die in my own city by the tomb of my father and mother. Here is your servant Chimham. Let him cross over with my lord the king. Do for him whatever seems good to you. 39Then the king said to him, Chimham shall cross over with me, and for him I will do whatever seems good to you. And anything else you would like me to do for you, I will do. 40Then all the people crossed over the Jordan but the king remained; he kissed Barzillai and bade him farewell as he returned to his own place. 41Finally the king crossed over to Gilgal, accompanied by Chimham”.

„Jeśli zaś mniemasz, że się wzmocnisz przez to, osłabi cię Bóg przed wrogiem, albowiem u Boga jest siła, aby pomóc i aby osłabić. 9 Amazjasz zapytał męża Bożego: A co zrobić ze stu talentami srebra, które dałem oddziałowi wojowników z Izraela? Mąż Boży odpowiedział: Pan ma więcej do dania tobie niż to. 10 Zwolnił więc Amazjasz oddział, który do niego przybył z Efraima, aby wrócili na swoje miejsce. Oni jednak bardzo się rozgniewali na Judę i powrócili do ojczyzny, wrąc gniewem. 11 Amazjasz, wzmocniwszy się, wyruszył na czele swego wojska do Doliny Soli, gdzie pobił dziesięć tysięcy synów Seiru, 12 a dziesięć tysięcy żywych uprowadzili synowie Judy. Wprowadzili ich potem na szczyt skały i strącili ich ze szczytu skały, tak iż się wszyscy porozbijali. 13 A żołnierze oddziału, który Amazjasz wycofał ze swej wyprawy na wojnę, rozeszli się po miastach judzkich, od Samarii aż po Bet-Choron, zabijając trzy tysiące ludzi i zabierając wielki łup”.

„Szymon Piotr, niewolnik i wysłannik Jezusa Pomazańca, (tym) równą szacunkiem nam (którzy dostali w udziale) wiarę przez sprawiedliwość Boga naszego i Zbawiciela Jezusa Pomazańca: łaska wam i pokój oby został pomnożony przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego. Ponieważ wszystko nam Boska moc Jego (to) do życia i nabożności (dała w darze) przez uznanie (Tego), (który powołał) nas (dla) własnej chwały i sławy, z powodu czego szacowne i największe nam rzeczy obiecane dał w darze, aby poprzez te stalibyście się Boskiej wspólnikami natury, uciekłszy od (tego) na świecie przez pożądanie zniszczenia”. (Piotra II 1, 1 – 4)

Na podstawie Ewangelii z dnia (Łk 12, 49 - 53) odpowiedz sobie na pytania i zapamiętaj: 1. Po co przyszedł Jezus? („Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął”) 2. O co spytał Jezus i jakiej odpowiedzi udzielił? („Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam”)

Dar proroctwa, którego doświadcza Piotr, poinformowany przez Jezusa, wcale nie chroni go przed złymi wyborami. ks. Rafał Jarosiewicz
Łk 22, 58 „Po chwili zobaczył go ktoś inny i rzekł: I ty jesteś jednym z nich. Piotr odrzekł: Człowieku, nie jestem”.

„Barzillai the Gileadite also came down from Rogelim and escorted the king to the Jordan for his crossing, taking leave of him at the Jordan. 33It was Barzillai, a very old man of eighty, who had provided for the king during his stay in Mahanaim; he was a very great man. 34The king said to Barzillai, Cross over with me, and I will provide for your old age as my guest in Jerusalem. 35But Barzillai answered the king: How much longer have I to live, that I should go up to Jerusalem with the king? 36I am now eighty years old. Can I distinguish between good and evil? Can your servant taste what he eats and drinks, or still hear the voices of men and women singers? Why should your servant be any further burden to my lord the king?”