Żyć z pustym kontem. Wolność, o której wielu marzy

Jezus wybiera Judasza. Nie możemy się powołać do Jego dzieła! Księża buntownicy 

Nie ma wartości gdy idziesz na modlitwę. Oczyszczenie intencji 

Bóg wie co jest dla nas najlepsze. Dziecko może prosić o wszystko?

Stare wino czy młode wino. Pójść do Jezusa by prosić o światło 

Towarzyszenie Jezusowi. Kościół rozeznaje 

Prorokowanie. Zobaczyć myśli? Możliwe? Uzdrowienie w spowiedzi

Zwierzęta ważniejsze od człowieka

Wskrzeszenie? Bóg budzi emocje? Chwała Mu? Wskrzeszenie? Bóg budzi emocje? Chwała Mu? 

Złota zasada! Ona pomaga żyć! 

Każdy z nas jest obłudnikiem? 

Judasz jest złodziejem i Bóg przez niego działa? 

Charbel Makhlouf, właściwie Jusuf Antun Machluf ur. 08 maja 1828 r. w Bika Kafra, zm. 24 grudnia 1898 r. w Annaja − duchowny maronicki, mnich i pustelnik, święty Kościoła katolickiego

Urodził się w ubogiej rodzinie chrześcijańskiej w Bika Kafra w północnym Libanie. Na chrzcie otrzymał imię Jusuf. Już jako dziecko odznaczał się wielką pobożnością, zamiłowaniem do modlitwy i samotności. W wieku 23 lat wstąpił do maronickiego klasztoru św. Marona w miejscowości Annaja, gdzie otrzymał zakonne imię Charbel. Po odbyciu studiów teologicznych w klasztorze w Kafifan i otrzymaniu święceń kapłańskich wrócił do klasztoru św. Marona gdzie przebywał do 1875 r. W tym też roku ojciec Charbel przeniósł się do znajdującej się w pobliżu klasztoru pustelni pod wezwaniem świętych Piotra i Pawła. Żyjąc w odosobnieniu prowadził niezwykle ascetyczny tryb życia, poszcząc i umartwiając się, większość czasu spędzając na modlitwie i praktykach religijnych. W pustelni spędził ostatnie 23 lata swego życia. 16 grudnia 1898 r. podczas odprawiania mszy świętej dostał udaru mózgu. Zmarł w Wigilię Bożego Narodzenia – 24 grudnia 1898 r. Został pochowany na klasztornym cmentarzu. Zgodnie z zakonną tradycją niezabalsamowane ciało ubrane w habit zostało złożone w grobie bez trumny.