„On zaś powiedział im: Nie przeczytaliście, co uczynił Dawid, kiedy zgłodniał i ci z nim? Jak wszedł do domu Boga i chleby przedkładania zjedli, których nie wolno było mu zjeść, ani tym z nim, jeśli nie kapłanom samym? (Według Mateusza 12, 3 – 4)

„Chodźcież do mnie wszyscy trudzący się i obciążeni, i ja dam odpocząć wam”. (Według Mateusza 11, 28)

„Nie uważajcie, że przyszedłem rzucić pokój na ziemię. Nie przyszedłem rzucić pokój, ale miecz. Przyszedłem bowiem rozdwoić człowieka przeciw ojcu jego, i córkę przeciw matce jej, i synową przeciw teściowej jej; i wrogami człowieka domownicy jego”. (Według Mateusza 10, 34 – 36)

„I wyszedłszy głosili, aby zmieniali myślenie, i demonów wiele wyrzucali, i namaszczali oliwą licznych niemocnych i uzdrawiali”. (Według Marka 6, 12 – 13)

„Nie jest uczeń nad nauczyciela ani niewolnik nad pana jego. Wystarczające uczniowi, aby stał się jak nauczyciel jego, i niewolnik jak pan jego. Jeśli pana domu Belzebubem przewali, ile bardziej domowników jego”. (Według Mateusza 10, 24 – 25)

„Wystrzegajcie się zaś ludzi; wydawać będą bowiem was do sanhedrynów i w synagogach ich będą batożyć was”. (Według Mateusza 10, 17)

„Zaś Jezus odwróciwszy się i zobaczywszy ją powiedział: Ośmiel się, córko, wiara twa uratowała cię. I uratowana została kobieta od godziny owej”. (Według Mateusza 9, 22)

„i (temu) nadmiarowi objawień. Dlatego aby nie podnosiłbym się, został dany mi kolec (przez) ciało, zwiastun szatana, aby mię policzkował, aby nie podnosiłbym się”. (Do Koryntian II 12, 7)

„Zatem więc już nie jesteście cudzoziemskimi i mieszkającymi obok, ale jesteście współobywatelami świętych i domowymi Boga, nadbudowanymi na fundamencie wysłanników i proroków: (jest) węgłem jego Pomazaniec Jezus”. (Do Efezjan 2, 19 – 20)

„Aby zaś wiedzieliście, że władzę ma Syn Człowieka na ziemi odpuszczać grzechy wtedy mówi paralitykowi: Podniósłszy się zabierz twe łoże i odejdź do domu twego. I wstawszy poszedł do domu jego”. (Według Mateusza 9, 6 – 7)