Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2567)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„Podobnie kobiety podporządkowujące się swoim mężom, aby i jeśli niektórzy nie ulegają Słowu, przez kobiet zachowywanie się bez słowa zostaliby zyskani, zastanawiając się (nad tym) w bojaźni nieskalanym zachowywaniem się waszym. Których niech będzie nie (ten) z zewnątrz splotu włosów i obłożenia złotem lub wdziania szat przystrój, ale (ten) ukryty serca człowiek w niezniszczalności delikatnego i spokojnego ducha, co jest przed Bogiem wielce wyszukane”. (Piotra I 3, 1 - 4)
„Domownicy, podporządkowujcie się w całej bojaźni panom, nie jedynie dobrym i życzliwym, ale i wypaczonym. To bowiem łaską, jeśli z powodu świadomości Boga wytrzymuje ktoś udręki, cierpiąc niesprawiedliwie. Jaka bowiem sława, jeśli (jako) grzeszący nawet policzkowani pozostajecie? Ale jeśli (jako) dobro czyniący nawet cierpiący pozostajecie, to łaską u Boga. Ku temu bowiem zostaliście powołani, bo i Pomazaniec doznał cierpienia za was, wam pozostawiając wzór, aby poszlibyście z tyłu śladami Jego; On grzechu nie uczynił ani (nie) został znaleziony podstęp w ustach Jego; On znieważany nie w zamian znieważał, cierpiąc nie groził, wydawał się zaś sądzącemu sprawiedliwie; On grzechy nasze Sam wzniósł w ciele Jego na drzewo, aby grzechom uwięzieni sprawiedliwości zaczęlibyśmy żyć; jego sińcem zostaliście uleczeni. Byliście bowiem jak owce błąkające się, ale zwróciliście się teraz do Pasterza i Dozorującego dusze wasze”. (Piotra I 2, 18 – 25)
„Podporządkujcie się każdemu ludzkiemu ustanowieniu z powodu Pana: czy to królowi jako górującemu, czy to dowódcom jako przez niego posyłanym ku ukaraniu zło czyniących, (ku) pochwale zaś dobro czyniących; bo tak jest wola Boga, (by) dobro czyniąc nakładać kaganiec nierozsądnych ludzi brakowi poznania; jako wolni i nie jako (za) zasłonę mający złości wolność, ale jako Boga niewolnicy. Wszystkim okażcie szacunek, braterstwo miłujcie, Boga bójcie się, królowi okazujcie szacunek”. (Piotra I 2 ,13 – 17)
„Wy zaś rodem wybranym, królewskim stanem kapłaństwa, narodem świętym, ludem ku pozyskaniu, żeby cnoty ogłosilibyście (Tego) z ciemności was (który powołał) do godnego podziwu Jego światła; którzy niegdyś nie ludem, teraz zaś ludem Boga, (ci) nie objęci litością, teraz zaś objęci litością. Umiłowani, zachęcam, (by) jako mieszkający obok i obcokrajowcy powstrzymywać się (od) cielesnych pożądań, które biorą udział w wojnie przeciw duszy; obracanie się wasze wśród pogan mając piękne, aby, w czym szkalują was jako zło czyniących, dzięki pięknym dziełom zastanawiając się oddaliby chwałę Bogu w dniu dozorowania”. (Piotra I 2, 9 – 12)
„Dlatego że zawiera się w Piśmie: Oto kładę na Syjonie kamień węgielny, wybrany, szacowny, i wierzący na nim nie zostanie zawstydzony. (Dla) was więc szacunek, (dla) wierzących; (dla) niewierzących zaś kamień, którego nie zaaprobowali budujący, ten stał się za głowę kąta i kamieniem potknięcia się i skałą obrazy; ci potykają się, słowu nie ulegając, ku czemu i zostali umieszczeni”. (Piotra I 2, 6 – 8)
„Odłożywszy od siebie więc każdą złość, i każdy podstęp, i obłudy, i zawiści, i każde szkalowania, jak właśnie zrodzone noworodki związanego ze słowem nieodstępnego mleka zapragnijcie, aby w nim otrzymalibyście wzrost ku zbawieniu, jeśli skosztowaliście, że łagodnym Pan. Do którego podchodząc, Kamienia żyjącego, przez ludzi nie zaaprobowanego, u zaś Boga wybranego, szacownego, i sami jak kamienie żyjące jesteście budowani (jako) dom duchowy na stan kapłaństwa święty, (by) wznieść duchowe ofiary, bardzo godne przyjęcia (dla) Boga przez Jezusa Pomazańca”. (Piotra I 2, 1 – 5)
„Dusze wasze uczyniwszy nieskalanymi w posłuszeństwie prawdzie ku kochaniu braci nieobłudnemu, z [czystego] serca jedni drugich umiłujcie żarliwie, ponownie zrodzeni nie z nasienia zniszczalnego, ale niezniszczalnego, przez słowo żyjącego Boga i trwającego; dlatego że każde ciało jak trawa, i każda chwała jego jak kwiat trawy; wysuszona została trawa, i kwiat opadł; zaś słowo Pana trwa na wiek. Tym zaś jest słowo ogłoszone w dobrej nowinie względem was”. (Piotra I 1, 22 – 25)
„I, jeśli (jako) Ojca przywołujecie (Tego) nie biorąc według twarzy Sądzącego według każdego pracy, w bojaźni (przez) zamieszkiwania waszego czas zacznijcie się obracać, wiedząc, że nie zniszczalnymi, srebrem lub złotem, zostaliście odkupieni z czczego waszego obracania się, przekazanego przez ojców, ale szacowną krwią jako Baranka niewinnego i niesplamionego, Pomazańca, poznanego wcześniej przed położeniem fundamentów świata, uczynionego widocznym zaś w ostatku czasów dla was, (tych) przez Niego wierzących w Boga, (który wskrzesił) Go z martwych i chwałę Mu (który dał), tak żeby wiara wasza i nadzieja być względem Boga”. (Piotra I 1, 17 – 21)
„Dlatego przepasawszy sobie biodra myślenia waszego, będąc trzeźwi, dojrzale nabierzcie nadziei co do niesionej wam łaski w objawieniu się Jezusa Pomazańca. Jako dzieci posłuszeństwa, nie dostosowując swej postaci do (tych) wcześniej w niewiedzy waszej pożądań, ale według (Tego), (który powołał) was, Świętego, i sami świętymi w każdym obracaniu się stańcie się, dlatego że jest napisane, [że]: Świętymi bądźcie, bo Ja święty [jestem]”. (Piotra I 1, 13 – 16)
„Co do tego zbawienia zaczęli odszukiwać i zaczęli dociekać prorocy (ci) o (tej) względem was łasce (którzy zaczęli prorokować), badając, na jaką lub jakiego rodzaju porę ujawniał (Ten) w nich Duch Pomazańca, wcześniej świadczący (o tych) na Pomazańca cierpieniach i (o tych) po tamtych chwałach; im zostało objawione, że nie sobie samym, wam zaś służyły co do tego, co teraz zostało oznajmione wam przez (tych), (którzy ogłosili dobrą nowinę) wam [w] Duchu Świętym, (który został wysłany) z nieba, za czym pożądają zwiastuni, (by) zajrzeć”. (Piotra I 1, 10 – 12)