Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2592)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„On zaś rzekł im: Eliasz wprawdzie przyszedłszy najpierw przywraca wszystko; i jak jest napisane o Synu Człowieka, żeby wiele wycierpiał i stał się za nic mianym? Ale mówię wam, że i Eliasz przyszedł, i uczynili mu, co chcieli, jako jest napisane o nim. I przyszedłszy do uczniów zobaczył tłum liczny wokół nich i uczonych w piśmie dociekających razem między nimi. I zaraz cały tłum, zobaczywszy go, popadli w zachwyt i podbiegając pozdrawiali go”. (Według Marka 9, 12 – 15)
„I stała się chmura ocieniająca ich, i stał się głos z chmury: Ten jest syn mój umiłowany, słuchajcie go. I nagle oglądnąwszy się już nikogo (nie) zobaczyli, ale Jezusa jednego z nimi samymi. I (gdy schodzili) oni z góry, przykazał im, żeby nikomu, co zobaczyli, (nie) opisali, jeśli nie kiedy Syn Człowieka z martwych wstanie. I (to) słowo trzymali, między sobą dociekając razem, co jest ‘z martwych wstać’. I dopytywali się go, mówiąc: Bo mówią uczeni w piśmie, że Eliasz ma przyjść najpierw?” (Według Marka 9, 7 – 11)
„I szaty jego stały się lśniące, białe bardzo, jakich folusznik na ziemi nie może tak wybielić. I dał się zobaczyć im Eliasz z Mojżeszem, i byli wspólnie rozmawiający z Jezusem. I odpowiadając Piotr mówi Jezusowi: Rabbi, dobrze jest nam tu być, i uczyńmy trzy namioty, tobie jeden, i Mojżeszowi jeden, i Eliaszowi jeden. Nie bowiem wiedział, co miałby odpowiedzieć, napełnieni bojaźnią bowiem stali się”. (Według Marka 9, 3 – 6)
„Który bowiem zawstydziłby się mnie i moich słów w pokoleniu tym, cudzołożnym i grzesznym, i Syn Człowieka zawstydzi się go, kiedy przyjdzie w chwale Ojca jego ze zwiastunami świętymi. I mówił im: Amen mówię wam, że są niektórzy tu (ze) stojących, którzy nie skosztują śmierci, aż zobaczą królestwo Boga przybyłe w mocy. I po dniach sześciu bierze Jezus Piotra, i Jakuba, i Jana, i wprowadza ich na górę wysoką na osobności samych. I został przemieniony wobec nich”. (Według Marka 8, 38 – 9, 2)
„I przywoławszy do siebie tłum z uczniami jego powiedział im: Jeśli ktoś chce za mną towarzyszyć, niech się wyprze siebie i niech zabierze krzyż jego i niech towarzyszy im. Który bowiem chciałby duszę jego uratować, zgubi ją; który zaś zgubi duszę jego ze względu na mnie i Dobrą Nowinę, uratuje ją. Cóż bowiem pomaga człowiekowi zyskać świat cały, a (dozna straty) dusza jego? Co bowiem dałby człowiek w zamian za duszę jego?” (Według Marka 8, 34 – 37)
„I zaczął nauczać ich, że ma Syn Człowieka wiele wycierpieć i nie zostać zaakceptowanym przez starszych, i arcykapłanów, i uczonych w piśmie, i zostać zabitym, i po trzech dniach powstać. I (z) otwartością (to) słowo mówił. I wziąwszy na bok Piotr go, zaczął karcić go. On zaś zawróciwszy i zobaczywszy uczniów jego skarcił Piotra i mówi: Odejdź za mnie, szatanie, bo nie myślisz (o tych co) Boga, ale (o tych co) ludzi”. (Według Marka 8, 31 – 33)
„I wysłał go do domu jego, mówiąc: Żebyś nie do tej wsi wszedł. I wyszedł Jezus i uczniowie jego do wiosek (koło) Cezarei Filipa. I w drodze pytał uczniów jego mówiąc im: Kim (ja) mówią ludzie (jestem)? Oni zaś powiedzieli mu mówiąc, [że]: Janem Chrzcicielem, i inni Eliaszem, inni zaś, że jednym (z) proroków. I on spytał ich: Wy zaś kim (ja) powiadacie (jestem)? Odpowiadając Piotr mówi mu: Ty jesteś Pomazaniec. I upomniał ich, żeby nikomu (nie) mówili o nim”. (Według Marka 8, 26 – 30)
„I przychodzą do Betsaidy. I przynoszą mu ślepego i proszą go, żeby go dotknął. I chwyciwszy rękę ślepego wyprowadził go poza wieś, i plunąwszy w oczy jego, nałożywszy ręce (na) niego, pytał go: Czy coś widzisz? I popatrzywszy do góry mówił: Widzę ludzi, że jak drzewa widzę chodzących. Potem znowu nałożył ręce na oczy jego, i przejrzał, i powrócił (do zdrowia), i przypatrywał się jasno widząc wszystkiemu”. (Według Marka 8, 22 – 25)
„Oczy mając nie patrzycie i uszy mając nie słuchacie? I nie przypominacie sobie, kiedy pięć chlebów połamałem na pięć tysięcy, ile koszyków ułomków pełnych zebraliście? Mówią mu: Dwanaście. Kiedy siedem na cztery tysiące, ile koszów (pełnych) ułomków zebraliście? I mówią [mu]: Siedem. I mówił im: Jeszcze nie rozumiecie?” (Według Marka 8, 18 – 21)
„I zapomnieli wziąć chleby i jeśli nie jeden chleb, nie mieli ze sobą w łodzi. I przykazywał im mówiąc: Patrzajcie, strzeżcie się od zaczynu faryzeuszy i zaczynu Heroda. I rozważali (między) sobą, że: Chlebów nie mają. I poznawszy mówi im: Dlaczego rozważacie, że chlebów nie macie? Jeszcze nie zauważacie, ani pojmujecie? Skamieniałe macie serce wasze?” (Według Marka 8, 14 – 17)
