„Powiedział zaś mu Bóg: Nierozsądny, tej nocy duszy twej zażądają od ciebie. Co zaś przygotowałeś, komu będzie? Tak oto (ten) skarb zbierający sobie, a nie u Boga bogatym będący. Powiedział zaś do uczniów [jego]: Dla tego mówię wam, nie martwcie się życiem, co zjedlibyście, ani ciałem, co wdzialibyście na siebie. Bowiem życie więcej jest (od) pokarmu i ciało (od) odzienia. Zauważcie kruki, że nie sieją ani żną, (których) nie jest spiżarnia ani skład, a Bóg karmi je. Ile bardziej wy przewyższacie ptaki”. (Według Łukasza 12, 20 - 24)

„Powiedział zaś do nich: Patrzajcie i strzeżcie się od wszelkiej zachłanności, bo nie, (gdy) zbywa komuś, życie jego jest z (rzeczy należących) (do niego) Powiedział zaś przykład do nich mówiąc: Człowieka pewnego bogatego obrodziło pole. I rozważał w sobie mówiąc: Co mam czynić, bo nie mam gdzie zgromadziłbym owoce me? I powiedział: To uczynię: zniszczę me składy i większe zbuduję, i zgromadzę tam całe zboże i dobra me. I powiem duszy mej: Duszo, masz liczne dobra złożone na lata liczne. Wypoczywaj, zjedz, wypij, ciesz się”. (Według Łukasza 12, 15 – 19)

„Zaś (który wyparł się) mnie wobec ludzi, dozna wyparcia się wobec zwiastunów Boga. I każdy, który powie słowo na Syna Człowieka, zostanie odpuszczone mu. (Temu) zaś na Świętego Ducha (który zbluźnił), nie zostanie odpuszczone. Kiedy zaś wprowadzą was przed synagogi i rządzących i władze, nie martwcie się, jak lub czym obronicie się, lub co powiecie. Bowiem Święty Duch nauczy was w tej godzinie, co trzeba powiedzieć. Powiedział zaś ktoś z tłumu mu: Nauczycielu, powiedz bratu memu podzielić się ze mną dziedzictwem. On zaś powiedział mu: Człowiecze, kto mnie ustanowił sędzią lub rozdzielaczem nad wami?” (Według Łukasza 12, 9 - 14)

„Mówię zaś wam przyjaciołom mym, nie przestraszcie się zabijających ciało i po tym nie mających więcej coś uczynić. Pokażę zaś wam, kogo macie się bać: przestraszcie się tego po zabiciu mającego władzę wrzucić do Gehenny; tak, mówię wam, tego przestraszcie się. Czyż nie pięć wróbli sprzedawane są (za) asy dwa? I jeden z nich nie jest zapomniany przed Bogiem. Ale i włosy głowy waszej wszystkie są policzone. Nie bójcie się. Wiele wróbli przewyższacie. Mówię zaś wam, każdy, który przyzna się do mnie wobec ludzi, i Syn Człowieka przyzna się do niego wobec zwiastunów Boga”. (Według Łukasza 12, 4 - 8)

„Biada wam,, znawcom Prawa, bo zabraliście klucz poznania; sami nie weszliście i wchodzących powstrzymaliście. I stamtąd (gdy wyszedł) (on), zaczęli uczeni w piśmie i faryzeusze okropnie czuć urazę i wypytywać go co do wielu (rzeczy), zastawiając pułapkę na niego, (by) upolować coś z ust jego. Wśród tych, (które zebrały się), dziesiątków tysięcy tłumu, tak że (deptali) jedni drugich, zaczął mówić do uczniów jego; najpierw: Wystrzegajcie się od zaczynu, którym jest obłuda, faryzeuszów. Nic zaś pozasłaniane (nie) jest, co nie będzie odsłonięte, i ukryte, co nie będzie poznane. Zamiast tego, (co by) w ciemności powiedzieliście, w świetle będzie słyszane, i co do ucha powiedzieliście w alkierzach, głoszone będzie na tarasach”. (Według Łukasza 11, 52 – 12, 3)

„Biada wam, bo jesteście jak grobowce niewidoczne, i ludzie chodzący powyżej nie wiedzą. Odpowiadając zaś ktoś (ze) znawców Prawa mówi mu: Nauczycielu, to mówiąc i nas obrażasz. On zaś rzekł: I wam znawcom Prawa biada, bo obciążacie ludzi ciężarami niemożliwymi do noszenia, a sami jednym (z) palców waszych nie dotykacie (tych) ciężarów. Biada wam, bo budujecie grobowce proroków, zaś ojcowie wasi zabili ich. Zatem świadkami jesteście i zgadzacie się z czynami ojców waszych, bo oni zabili ich, wy zaś budujecie. Dla tego i mądrość Boga powiedziała: Wyślę do nich proroków i wysłanników, a z nich zabiją i prześladować będą, aby zażądana została krew wszystkich proroków wylana od założenia świata od pokolenia tego, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, (który zginął) pomiędzy ołtarzem a domem. Tak, mówię wam, zażądana będzie od pokolenia tego”. (Według Łukasza 11, 44 - 51)

„(Gdy) zaś (powiedział), prosi go faryzeusz, żeby zjadł obiad u niego. Wszedłszy zaś położył się. Zaś faryzeusz zobaczywszy zdziwił się, że nie najpierw polany przed obiadem. Powiedział zaś Pan do niego: Teraz wy faryzeusze (to co) z zewnątrz kielicha i tacy oczyszczacie, (to co) zaś wewnątrz was, pełne jest grabieży i złości. Nierozsądni, czyż nie ten, (który uczynił) co zewnątrz, i (co) wewnątrz uczynił? Jednakże wewnątrz będące dajcie (jako) jałmużnę, i oto wszystko czyste wam jest. Ale biada wam faryzeuszom, bo dajecie na dziesięcinę miętę i rutę i wszelką jarzynę, i obchodzicie (z boku) sąd i miłość Boga. To zaś należało uczynić i tamtego nie opuścić. Biada wam faryzeuszom, bo miłujecie pierwsze ławy w synagogach i pozdrowienia na rynkach”. (Według Łukasza 11, 37 - 43)

„Mężowie Niniwici wstaną na sądzie z pokoleniem tym i zasądzą je, bo zmienili myślenie na ogłaszanie Jonasza, i oto więcej (od) Jonasza tutaj. Nikt lampkę zapaliwszy do kryjówki kładzie, [ani pod korcem,] ale na świeczniku, aby wchodzący światło widzieli. Lampką ciała jest oko twe. Kiedy oko twe jasne będzie, i całe ciało twe świetliste jest. Kiedy zaś złe będzie, i ciało twe ciemne. Bacz więc, (czy) nie światło w tobie ciemnością jest. Jeśli więc ciało twe całe świetliste, nie mające części jakiej ciemnej, jest świetliste całe, jak gdyby lampka blaskiem oświetlała cię”. (Według Łukasza 11, 32 - 36)

„Stało się zaś, (gdy) (mówił) on to, podniósłszy jakaś głos kobieta z tłumu powiedziała mu: Szczęśliwe łono, (które nosiło) cię, i piersi, które ssałeś. On zaś powiedział: Zaiste, szczęśliwi słuchający słowa Boga i strzegący. Zaś tłumy (gdy gromadziły się), zaczął mówić: Pokolenie to pokoleniem złym jest. Znaku szuka i znak nie będzie dany mu, jeśli nie znak Jonasza. Jako bowiem stał się Jonasz Niniwitom znakiem, tak będzie i Syn Człowieka pokoleniu temu. Królowa południa podniesie się na sądzie z mężami pokolenia tego i zasądzi ich, bo przyszła z kresów ziemi usłyszeć mądrość Salomona, i oto więcej (od) Salomona tutaj”. (Według Łukasza 11, 27 - 31)

„Kiedy nieczysty duch wyjdzie z człowieka, przechodzi przez bezwodne miejsca, szukając wypoczynku, i nie znajdując, [wtedy] mówi: Wrócę do domu mego, skąd wyszedłem. I przyszedłszy znajduje zamieciony i przystrojony. Wtedy wyrusza i bierze inne duchy gorsze (od) niego, siedem, i wszedłszy mieszkają tam, i stają się (te) ostatnie człowieka owego gorsze (od) (tych) pierwszych”. (Według Łukasza 11, 24 – 26)