Surowe Słowo - czyli fragmenty Pisma Św. interlinearnego (2595)
„Surowe” Słowo, czyli fragment Pisma Świętego interlinearnego – godz. 15:00
Zaznaczając w swojej aplikacji ten dział, codziennie o godz. 15:00, otrzymasz fragment Słowa Bożego w oryginalnym - surowym tłumaczeniu z języka greckiego.
np. „Na początku było Słowo, i Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono (to) było na początku u Boga. Wszystko przez nie stało się i bez niego (nie) stało się ani jedno. Które stało się w nim, życie(m) było, i życie było światłem ludzi. I światło w ciemności ukazuje się i ciemność go nie opanowała”. (Według Jana 1, 1 – 5)
„I (ten), (który posłał) mnie, Ojciec, ten zaświadczył o mnie; ani głos jego kiedykolwiek usłyszeliście, ani postać jego ujrzeliście, i słowa jego nie macie w was pozostającego, bo którego wysłał on, temu wy nie wierzycie. Badacie pisma, bo wam zdaje się, w nich życie wieczne mieć. I one są świadczące o mnie. I nie chcecie przyjść do mnie, aby życie mieliście”. (Według Jana 5, 37 – 40)
„Ja zaś nie od człowieka świadectwo biorę, ale to mówię, aby wy zostaliście wybawieni. On był lampką zapaloną i ukazującą się, wy zaś chcieliście weselić się do godziny w świetle jej. Ja zaś mam świadectwo większe (niż) Jana. Bowiem dzieła, które dał mi Ojciec, abym(m) dopełnił je, te dzieła, które czynię, świadczą o mnie, że Ojciec mnie wysłał”. (Według Jana 5, 34 – 36)
„Nie mogę ja czynić od siebie nic. Jako słyszę sądzę, i sąd mój sprawiedliwy jest, bo nie szukam woli mojej, ale woli (tego), (który posłał) mnie. Jeśli ja świadczyć będę o sobie, świadectwo me nie jest prawdziwe. Inny jest świadczący o mnie, i wiem, że prawdziwe jest świadectwo, którym świadczy o mnie. Wy wysłaliście do Jana i zaświadczył prawdzie”. (Według Jana 5, 30 – 33)
„Jako bowiem Ojciec ma życie w sobie, tak i Synowi dał życie mieć w sobie. I władzę dał mu sąd czynić, bo Synem Człowieka jest. Nie dziwcie się temu, bo przychodzi godzina, w której wszyscy w grobowcach usłyszą głos jego, i wyjdą: (ci), dobre (którzy uczynili), na powstanie (do) życia, (ci) zaś, bezwartościowe (którzy zrobili), na powstanie (do) sądu”. (Według Jana 5, 26 – 29)
„Amen, amen mówię wam, że słowa mego słuchający i wierzący (temu), (który posłał) mnie, ma życie wieczne, i na sąd nie przychodzi, ale przeszedł ze śmierci w życie. Amen, amen mówię wam, że przychodzi godzina i teraz jest, gdy martwi usłyszą głos Syna Boga i (ci), (którzy usłyszeli), ożyją”. (Według Jana 5, 24 – 25)
„Jako bowiem Ojciec podnosi martwych i ożywia, tak i Syn, których chce, ożywia. Ani bowiem Ojciec sądzi nikogo, ale sąd cały dał Synowi, aby wszyscy szanowali Syna, jako szanują Ojca. Nie szanujący Syna nie szanuje Ojca, (który posłał) go”. (Według Jana 5, 21 – 23)
„Odpowiedział więc Jezus i mówił im: Amen, amen mówię wam, nie może syn uczynić od siebie nic, jeśli nie coś widziałby ojca czyniącego. Co bowiem ów czyniłby, to i syn podobnie czyni. Bowiem Ojciec kocha Syna i wszystko pokazuje mu, co sam czyni, i większe (od) tych pokaże mu dzieła, aby wy podziwialiście”. (Według Jana 5, 19 – 20)
„I dla tego prześladowali Judejczycy Jezusa, bo to czynił w szabat. Zaś [Jezus] odpowiedział im: Ojciec mój aż do teraz działa, i ja działam. Dla tego więc bardziej (usiłowali) go Judejczycy zabić, bo nie tylko (unieważniał) szabat, ale i ojcem własnym nazywał Boga, równym siebie czyniąc Bogu”. (Według Jana 5, 16 – 18)
„Zaś uleczony nie wiedział, kto jest, bowiem Jezus odsunął się od tłumu będącego w tym miejscu. Po tym znajduje go Jezus w świątyni i powiedział mu: Oto zdrowy stałeś się. Już nie grzesz, aby nie gorsze ci coś stało się. Odszedł (ten) człowiek i oznajmił Judejczykom, że Jezus jest (tym), (który uczynił) go zdrowym”. (Według Jana 5, 13 – 15)
„Mówili więc Judejczycy uzdrowionemu: Szabat jest, i nie jest dozwolone ci zabrać matę twą. On zaś odpowiedział im: (Ten), (który uczynił) mnie zdrowym, ten mi powiedział: Zabierz matę twą i chodź. Spytali go: Kto jest (tym) człowiekiem, (który rzekł) ci: Zabierz i chodź?”. (Według Jana 5, 10 – 12)
