„Ja jestem chleb życia. Ojcowie wasi zjedli na pustkowiu mannę i umarli. Ten jest chleb z nieba schodzący, aby ktokolwiek z niego zje i nie umarł. Ja jestem chlebem żyjącym, (tym) z nieba (który zszedł). Jeśli ktoś zje z tego chleba, żyć będzie na wiek. A chlebem zaś, który ja dam, ciało me jest za świata życie. Walczyli więc ze sobą nawzajem Judejczycy mówiąc: Jak może ten nam dać ciało [jego] zjeść?” (Według Jana 6, 48 – 52)