„I przychodzi jeden (z) przełożonych synagogi, imieniem Jair, i zobaczywszy go pada do stóp jego, i prosi go wiele mówiąc, że: Córeczka moja ostatecznie się ma, aby przyszedłszy nałożyłbyś ręce (na) nią, aby została uratowana i ożyła. I odszedł z nim. I towarzyszył mu tłum liczny, i ściskali go. I kobieta będąca w upływie krwi dwanaście lat…” (Według Marka 5, 22 – 25)