„I znam (tego) takiego człowieka czy to w ciele, czy to wyjąwszy ciało, nie wiem; Bóg wie że został porwany do raju i usłyszał niewysłowione słowa, których nie wolno człowiekowi wypowiedzieć. Co do (tego) takiego będę się chełpić, co do zaś mnie samego nie będę się chełpić, chyba że w bezsiłach”. (Do Koryntian II 12, 3 – 5)