„Jeśli zaś służba śmierci, w literach wyryta na kamieniach, stała się w chwale, tak że nie móc patrzeć wprost synowie Izraela na twarz Mojżesza z powodu chwały twarzy jego, (tej) (chwały) uznawanej za bezużyteczną, jak nie bardziej służba ducha będzie w chwale? Jeśli bowiem (dla) służby zasądzenia chwała, wiele bardziej obfituje służba sprawiedliwości chwałą. I bowiem nie jest obdarzone chwałą (to) obdarzone chwałą w tej sprawie z powodu (owej) przewyższającej chwały. Jeśli bowiem (to) uznawane za bezużyteczne dla chwały, wiele bardziej (to) trwające w chwale”. (Do Koryntian II 3, 7 – 11)