„Jeśli zaś ty Judejczyka nadajesz sobie nazwę, i dajesz sobie spoczywać na Prawie, i chełpisz się w Bogu, i poznajesz wolę, i aprobujesz przewyższające, pouczany dzięki Prawu, jesteś przekonany, (że) ty sam przewodnikiem być ślepych, światłem (tych) w ciemności, wychowawcą nierozsądnych, nauczycielem niemowlęcych, mającym ukształtowanie poznania i prawdy w Prawie. Więc nauczając drugiego, ciebie samego nie nauczasz? Ogłaszając, (by) nie kraść, kradniesz?” (Do Rzymian 2, 17 - 21)