„Że niczego zmniejszyłem (z) będących pożytecznym, (tak by) nie oznajmiać wam i pouczyć was publicznie i po domach, zaświadczając Judejczykom i Hellenom (o tej) ku Bogu zmianie myślenia i (o) wierze w Pana naszego, Jezusa. I teraz oto związany ja (przez) Ducha jadę do Jeruzalem, (tych) w nim mających wyjść na spotkanie mi nie znając, oprócz (tego), że Duch Święty co miasto zaświadcza mi mówiąc, że więzy i utrapienia mię oczekują. Ale żadnego słowa czynię sobie duszę szacowną mnie samemu, byleby uczynić dojrzałym bieg mój i służbę, którą wziąłem od Pana, Jezusa, (by) być zaświadczana dobra nowina (o) łasce Boga”. (Dokonania wysłanników 20, 20 – 24)