„(To) zaś w ciernie padłe, ci są, którzy usłyszeli, i przez troski i bogactwo i przyjemności życia idąc, duszeni są i nie dochodzą do dojrzałości. (To) zaś w dobrą ziemię, ci są, którzy w sercu pięknym i dobrym usłyszawszy, słowo zatrzymują i owoc przynoszą w wytrwałości. Nikt zaś lampkę zapaliwszy (nie) przykrywa jej naczyniem lub popod łoże kładzie, ale na świeczniku kładzie, aby wchodzący widzieli światło. Nie bowiem jest ukryte, co nie widocznym stanie się, ani zakryte, co nie zostałoby poznane i na widoczne przyszłoby”. (Według Łukasza 8, 14 – 17)