1 Widzenie Abdiasza.

Wprowadzenie

Tak rzekł Pan Bóg przeciw Edomowi.
Wieść usłyszeliśmy od Pana,
a posłaniec wysłany został do narodów:
«Powstańcie! Podniesiemy się przeciwko niemu. Do boju!»

Wyrok przeciwko Edomowi

2 «Spójrz! Małym uczyniłem cię wśród narodów.
Wzgardzony jesteś ogromnie.
3 A pycha serca twego zwiodła ciebie,
który mieszkasz w jaskiniach skalnych,
który na wysokości założyłeś swoją siedzibę,
który mówisz w swym sercu:
""Któż mię strąci na ziemię?""
4 Choćbyś wzniósł się jak orzeł,
i choćbyś nawet między gwiazdami założył swoje gniazdo -
stamtąd Ja strącę ciebie -
wyrocznia Pana.

Spustoszenie Edomu

5 Jeśli złodzieje wtargną do ciebie
albo rabusie w nocy,
jakże bardzo zostaniesz złupiony!
Czyż nie zrabują, ile tylko zdołają?
Jeżeli winobrańcy przychodzą do ciebie,
czyż zostawią cokolwiek?
6 Jakże mocno obszukają Ezawa;
przetrząsną jego tajemne skarbce!
7 Aż do granicy pędzić cię będą.
Wszyscy sprzymierzeńcy cię zwiodą.
Oszukają cię przyjaciele twoi.
Ci, którzy jedzą chleb twój, zastawią sidła pod twoje nogi.
""Nie ma on roztropności"".

Całkowita zagłada Edomu

8 Czyż nie stanie się w owym dniu - wyrocznia Pana -
że wygubię mądrych z Edomu i zrozumienie z góry Ezawa?
9 I porażeni zostaną mocarze twoi, Temanie!
Albowiem wycięty zostanie [wszelki] człowiek z góry Ezawa -
z powodu zbrodni.

Wielka zbrodnia Edomitów

10 Z powodu gwałtu
wobec brata twego, Jakuba,
okryje cię hańba
i wycięty zostaniesz na wieki.
11 W dniu, gdy stanąłeś przeciwko niemu,
w dniu, gdy wrogowie w niewolę brali jego wojska,
a cudzoziemcy wkraczali w jego bramy
i o Jerozolimę los rzucali -
także ty byłeś jak jeden z nich.
12 Nie ciesz się widokiem brata twego w dzień jego nieszczęścia!
I nie wyśmiewaj się z synów Judy w dzień ich upadku!
I nie pysznij się chełpliwymi słowami w dzień ucisku!
13 Nie wdzieraj się w bramę ludu mojego w dzień jego klęski!
Nie ciesz się także ty widokiem jego nieszczęścia
w dzień jego klęski!
I nie wyciągaj rąk po jego bogactwa w dzień jego klęski!
14 I nie stawaj na rozstaju dróg dla wygubienia jego ocalonych!
Ani nie wydawaj pozostałych z niego przy życiu w dzień ucisku!

""Dzień Pański""

15 Albowiem bliski jest dzień Pański przeciwko wszystkim narodom.
Jak ty czyniłeś, tak będą postępować wobec ciebie:
[odpowiedzialność za] czyny twoje spadnie na twoją głowę.

Sąd nad narodami i triumf Izraela

16 Albowiem jak wy piliście na świętej mojej górze,
tak pić będą wszystkie narody bez wytchnienia;
i pić będą, i wyliżą do dna;
i będą, jak gdyby nie były.
17 Lecz na górze Syjon będzie ocalenie i będzie ona święta,
a dom Jakuba posiądzie tych, którzy go złupili.
18 I stanie się dom Jakuba ogniem,
a dom Józefa płomieniem,
dom zaś Ezawa słomą: i rozpalą się przeciwko nim, i pożrą ich,
a nie zostanie nawet szczątku z domu Ezawa -
gdyż Pan powiedział.

Posiadłości odrodzonego Izraela

19 I posiądą Negeb, górę Ezawa, i Szefelę, kraj Filistynów,
i posiądą ziemie Efraima i ziemie Samarii,
a Beniamin posiądzie Gilead.
20 Wygnańcy zaś tego wojska z synów Izraela posiądą Kanaan aż do Sarepty,
wygnańcy zaś z Jerozolimy, którzy przebywają w Sefarad
posiądą miasta Negebu.
21 I wkroczą ocaleni na górę Syjon,
aby sądzić górę Ezawa.
I będzie dla Pana królestwo!»

1 Widziałem Pana stojącego nad ołtarzem, i On rzekł:
«Uderz w głowicę i niech zadrżą wiązania dachu,
i niech spadną na głowy wszystkich!
Pozabijam mieczem pozostałych,
nie umknie z nich żaden, co ucieka,
ani nie ocaleje z nich żaden, co się ratuje.
2 Gdyby udali się do Szeolu,
stamtąd ręka moja ich weźmie;
gdyby wstąpili do nieba,
stamtąd ich ściągnę;
3 gdyby schowali się w górze na Karmelu,
i tam ich znajdę i chwycę.
Gdyby się skryli przed mymi oczami w głębokościach morza,
i tam nakażę wężowi, aby ich ukąsił.
4 Gdyby poszli w niewolę przed swymi wrogami,
i tam nakażę mieczowi, by ich pozabijał.
Skieruję oczy moje na nich, ale dla niedoli,
a nie dla ich dobra».

Hymn

5 Pan, Bóg Zastępów, dotyka ziemi, a ona topnieje,
tak że lamentują wszyscy jej mieszkańcy;
podnosi się wszędzie jak Nil
i opada jak Nil egipski.
6 [Pan] zbudował na niebiosach pałac wysoki,
a sklepienie jego oparł o ziemię;
nazywa wodę morzem
i rozlewa ją na powierzchni ziemi,
Pan - oto imię Jego.

Izrael równy poganom

7 Czyż nie jesteście dla Mnie jak Kuszyci
wy, synowie Izraela?
- wyrocznia Pana.
Czyż Izraela nie wyprowadziłem z ziemi egipskiej
jak Filistynów z Kaftor,
a z Kir - Aramejczyków?
8 Oto oczy moje, Pana Boga, zwrócone są na królestwo grzeszne
i zgładzę je z powierzchni ziemi.
Nie zgładzę jednak zupełnie domu Jakuba -
wyrocznia Pana.
9 Gdyż oto Ja rozkażę
i przesieję pomiędzy wszystkimi narodami dom Izraela,
jak się przetakiem przesiewa,
a żadne ziarnko nie upada na ziemię.
10 Od miecza zginą wszyscy grzesznicy z mego ludu,
ci, którzy mówią:
«Nie zbliży się ani nie dotknie nas niedola».

PRZEPOWIEDNIE ODNOWY MESJAŃSKIEJ

11 W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, który upada,
zamuruję jego szczeliny,
ruiny jego podźwignę
i jak za dawnych dni go zbuduję,
12 by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody,
nad którymi wzywano mojego imienia -
wyrocznia Pana, który to uczyni.
13 Oto nadejdą dni - wyrocznia Pana -
gdy będzie postępował żniwiarz [zaraz] za oraczem,
a depczący winogrona za siejącym ziarno;
z gór moszcz spływać będzie kroplami,
a wszystkie pagórki będą nim opływać.
14 Uwolnię z niewoli lud mój izraelski -
odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać;
zasadzą winnice i pić będą wino;
założą ogrody i będą jeść z nich owoce.
15 Zasadzę ich na ich ziemi,
a nigdy nie będą wyrwani z ziemi,
którą im dałem -
mówi Pan Bóg twój.

1 To mi ukazał Pan Bóg:
oto kosz dojrzałych owoców.
2 I zapytał: «Co ty widzisz, Amosie?»
Odpowiedziałem: «Kosz dojrzałych owoców».
Rzekł Pan do mnie:
«Dojrzał do kary lud mój izraelski.
Nie będę już dłużej go oszczędzał.
3 Tego dnia pieśni dworskie zamienią się w lamenty
- wyrocznia Pana Boga -
mnóstwo trupów,
na każdym miejscu rozrzucone, cisza!»

Przeciwko ciemiężycielom

4 Słuchajcie tego wy, którzy gnębicie ubogiego
i bezrolnego pozostawiacie bez pracy,
5 którzy mówicie: «Kiedyż minie nów księżyca,
byśmy mogli sprzedawać zboże?
Kiedyż szabat, byśmy mogli otworzyć spichlerz?
A będziemy zmniejszać efę, powiększać sykl
i wagę podstępnie fałszować.
6 Będziemy kupować biednego za srebro,
a ubogiego za parę sandałów
i plewy pszeniczne będziemy sprzedawać».
7 Przysiągł Pan na dumę Jakuba:
«Nie zapomnę nigdy wszystkich ich uczynków».
8 Czyż z tego powodu ziemia nie zadrży
i czyż nie będą lamentować wszyscy jej mieszkańcy,
i nie wzbierze wszystko jak Nil,
wzburzy się i opadnie jak Nil w Egipcie?

Zapowiedź nadzwyczajnych kar

9 Owego dnia -
wyrocznia Pana Boga -
zajdzie słońce w południe
i w dzień świetlany zaciemnię ziemię.
10 Zamienię święta wasze w żałobę,
a wszystkie wasze pieśni w lamentacje;
nałożę na wszystkie biodra wory,
a na wszystkie głowy [sprowadzę] łysinę
i uczynię żałobę jak po jedynaku,
a dni ostatnie jakby dniem goryczy.

Głód słowa Bożego

11 Oto nadejdą dni -
wyrocznia Pana Boga -
gdy ześlę głód na ziemię,
nie głód chleba ani pragnienie wody,
lecz głód słuchania słów Pańskich.
12 Wtedy błąkać się będą od morza do morza,
z północy na wschód będą krążyli,
by znaleźć słowo Pańskie,
lecz go nie znajdą.

Nowa zapowiedź kary

13 W dzień ten pomdleją z pragnienia
piękne dziewice i młodzieńcy.
14 Ci, którzy przysięgają na winę Samarii
i mówią: «Na życie twego boga, Danie!;
na życie boga, Beer-Szebo!» -
upadną i już nie powstaną.

1 To mi ukazał Pan Bóg:
oto tworzy szarańczę na początku odrastania potrawu,
a był to potraw po sianokosach królewskich;
2 i gdy ona zjadała doszczętnie trawę na ziemi, prosiłem:
«Panie Boże, przebacz,
jakże się ostoi Jakub? Przecież jest taki mały».
3 Zmiłował się Pan nad nim:
«To się nie stanie» - rzekł Pan.

Druga wizja: susza

4 To mi ukazał Pan Bóg:
powołał jako narzędzie sądu ogień
i strawił Wielką Otchłań,
i strawił dział Pański.
5 I prosiłem: «Panie Boże, przestań,
jakże się ostoi Jakub? Przecież jest taki mały».
6 Zmiłował się Pan nad nim:
«Również i to się nie stanie» - mówi Pan Bóg.

Trzecia wizja: pion ołowiany

7 To mi ukazał:
oto Pan stoi na murze
i w ręku Jego pion ołowiany.
8 I zapytał mnie Pan:
«Co widzisz, Amosie?»
Odpowiedziałem: «Pion ołowiany».
I rzekł Pan:
«Oto opuszczę pion pośrodku ludu mego, Izraela.
Już mu więcej nie przepuszczę.
9 Spustoszone będą wyżyny Izaaka
i świątynie Izraela będą zniszczone.
Wystąpię z mieczem przeciwko domowi Jeroboama».

W sporze z Amazjaszem

10 Posłał Amazjasz, kapłan z Betel, do Jeroboama, króla izraelskiego, aby mu powiedzieć: «Spiskuje przeciw tobie Amos pośród domu Izraela. Nie może ziemia znieść wszystkich mów jego, 11 gdyż tak rzekł Amos: ""Od miecza umrze Jeroboam i Izrael będzie uprowadzony ze swojej ziemi""». 12 I rzekł Amazjasz do Amosa: «""Widzący"", idź, uciekaj sobie do ziemi Judy! I tam jedz chleb, i tam prorokuj! 13 A w Betel więcej nie prorokuj, bo jest ono królewską świątynią i królewską budowlą». 14 I odpowiedział Amos Amazjaszowi: «Nie jestem ja prorokiem ani nie jestem uczniem proroków, gdyż jestem pasterzem i tym, który nacina sykomory. 15 Od trzody bowiem wziął mnie Pan i rzekł do mnie Pan: ""Idź, prorokuj do narodu mego, izraelskiego!""
16 I teraz słuchaj słowa Pańskiego!
Tyś mówił:
""Nie prorokuj przeciwko Izraelowi
ani nie przepowiadaj przeciwko domowi Izaaka!""
17 Dlatego tak rzekł Pan:
""Żona twoja w mieście będzie nierządnicą.
Synowie zaś i córki twoje od miecza poginą.
Ziemię twoją sznurem podzielą.
Ty umrzesz na ziemi nieczystej,
a Izrael zostanie ze swej ziemi uprowadzony""».

1 Biada beztroskim na Syjonie
i dufnym na górze Samarii,
książętom pierwszego z narodów,
których słucha dom Izraela.
2 Idźcie do Kalne i zobaczcie,
potem idźcie stamtąd do Chamat-Rabba
i zajdźcie do Gat filistyńskiego.
Czyż od tych królestw jesteście silniejsi
albo posiadłości wasze większe niż u nich?
3 [W mniemaniu swoim] oddalacie dzień niedoli,
a [rzeczywiście] przybliżacie panowanie gwałtu.
4 Leżą na łożach z kości słoniowej
i wylegują się na dywanach;
jedzą oni jagnięta z trzody
i cielęta ze środka obory.
5 Fałszywie śpiewają przy dźwiękach harfy
i jak Dawid obmyślają sobie instrumenty do grania.
6 Piją czaszami wino
i najlepszym olejkiem się namaszczają,
a nic się nie martwią upadkiem domu Józefa.
7 Dlatego teraz ich poprowadzę na czele wygnańców,
i zniknie krzykliwe grono hulaków.

Ogrom kary

8 Poprzysiągł Pan Bóg na swoje życie - wyrocznia Pana, Boga Zastępów: Brzydzę się pychą Jakuba i nienawidzę jego pałaców, wydam więc [wrogom] miasto i to, co się w nim znajduje.
9 I gdyby pozostało dziesięciu mężów w jednym domu -
i ci umrą;
10 niewielu pozostanie, by wynieść kości z domu,
i [gdy] zapyta tego, który pozostał w domu:
«Czy jest jeszcze ktoś z tobą?»
Odpowie: «Nie ma», i doda:
«Milcz!», bo nie będzie można wspominać imienia Pana.
11 Oto Pan rozkazał
i obrócony będzie wielki dom w ruiny,
a mały dom w rozsypkę.
12 Czy konie pędzą po skałach
albo czy tam się orze wołami,
że zamieniacie sprawiedliwość na truciznę,
a owoc prawości - na piołun?
13 Cieszycie się z Lo-Debar
i mówicie: «Czyż nie naszą siłą zdobyliśmy sobie Karnaim?»
14 Lecz oto Ja wzbudzę przeciwko wam, domu Izraela,
- wyrocznia Pana, Boga Zastępów -
naród, który was uciemięży
od Wejścia do Chamat aż do potoku Araby.

1 Słuchajcie tej mowy, którą jako pieśń żałobną
o was zaśpiewam, domu Izraela!
2 Upadła, nie będzie mogła powstać Dziewica Izraela;
leży na ziemi, nikt jej nie podźwignie.
3 Gdyż tak mówi Pan Bóg:
Miastu, które wysłało tysiąc [wojska], pozostanie stu;
które wysłało stu, ocali dziesięciu
dla domu Izraela.

Nawrócenie jest konieczne

4 Tak mówi Pan do domu Izraela:
Szukajcie Mnie, a żyć będziecie.
5 Nie szukajcie zaś Betel i do Gilgal nie chodźcie!
I Beer-Szeby nie odwiedzajcie!
Albowiem Gilgal pójdzie do niewoli,
a Betel zniknie.
6 Szukajcie Pana, a żyć będziecie!
Gdyż inaczej jak ogień nawiedzi On dom Józefa i strawi go.
Nikt nie będzie mógł zagasić ognia w Betel.
7 Prawość obracacie w piołun,
a sprawiedliwość depczecie po ziemi.
8 To Ten, który uczynił Plejady i Oriona,
który przemienia ciemności w poranek,
a dzień w noc zaciemnia,
Ten, który wzywa wody morskie
i rozlewa je po powierzchni ziemi -
Pan jest imię Jego.
9 On na mocnego zsyła zniszczenie
i sprowadza zniszczenie na twierdzę.

Groźby

10 W bramie nienawidzą dowodzącego słuszności,
nie cierpią tego, który mówi prawdę.
11 Ponieważ deptaliście biednego
i daniny w zbożu braliście od niego,
możecie zbudować sobie domy z kamienia ciosanego,
lecz nie będziecie w nich mieszkali;
możecie piękne winnice zasadzić,
lecz nie będziecie pili z nich wina.
12 Albowiem poznałem mnogie wasze złości
i grzechy wasze liczne,
o wy, ciemięzcy sprawiedliwego, biorący okup
i uciskający w bramie ubogich!
13 Dlatego w tym czasie milczy człowiek roztropny,
bo jest to czas niedoli.

Nawoływanie Proroka

14 Szukajcie dobra, a nie zła, abyście żyli.
Wtedy Pan, Bóg Zastępów, będzie z wami,
tak jak to mówicie.
15 Miejcie w nienawiści zło, a miłujcie dobro!
Wymierzajcie w bramie sprawiedliwość!
Może ulituje się Pan, Bóg Zastępów, nad Resztą pokolenia Józefa.

Dzień Pański

16 Dlatego tak mówi Pan, Bóg Zastępów, Panujący:
Na wszystkich placach będzie lament,
na wszystkich ulicach krzyczeć będą: «Biada, biada!»
Wzywać będą rolnika do żałoby,
do lamentowania - umiejących jęczeć.
17 We wszystkich winnicach będzie narzekanie,
bo przejdę pośród ciebie -
rzekł Pan.
18 Biada oczekującym dnia Pańskiego.
Cóż wam po dniu Pańskim?
On jest ciemnością a nie światłem.
19 Jakby uciekał człowiek przed lwem,
a trafił na niedźwiedzia;
jakby skrył się do domu i oparł się ręką o ścianę,
a ukąsił go wąż.
20 Przecież dzień Pański jest ciemnością, a nie światłem,
mrokiem, a nie ma w nim jasności?

Przeciwko zewnętrznemu ujmowaniu służby Bogu

21 Nienawidzę, brzydzę się waszymi świętami.
Nie będę miał upodobania w waszych uroczystych zebraniach.
22 Bo kiedy składacie Mi całopalenia i wasze ofiary,
nie znoszę tego,
na ofiary biesiadne z tucznych wołów
nie chcę patrzeć.
23 Idź precz ode Mnie ze zgiełkiem pieśni twoich,
i dźwięku twoich harf nie chcę słyszeć.
24 Niech sprawiedliwość wystąpi jak woda z brzegów
i prawość jak potok nie wysychający wyleje!
25 Czyż nie składaliście Mi żertw i ofiar pokarmowych na pustyni
przez czterdzieści lat, domu Izraela,
26 a [zarazem] obnosiliście Sikkuta, waszego króla,
i Kijjuna, wasze bożki,
,
któreście sobie uczynili?
27 Dlatego przesiedlę was poza Damaszek,
mówi Pan, Bóg Zastępów - to imię Jego.

1 Słuchajcie słowa tego, krowy Baszanu,
które mieszkacie na górach Samarii:
uciskacie biednych, gnębicie ubogich,
mówicie do mężów swoich: «Przynieś, a będziemy pili!»
2 Poprzysiągł Pan Bóg na świętość swoją:
Oto dni na was nadchodzą,
że pochwycą was hakami, resztę was - rybackimi wędkami:
3 i przez wyłomy w murze wyjdzie, każda przed siebie,
i powloką was do Hermonu -
wyrocznia Pana.

Przeciwko świątyniom w Betel i Gilgal

4 Idźcie do Betel i grzeszcie,
do Gilgal i grzeszcie więcej;
przynoście co ranka ofiary wasze
i co trzeci dzień dziesięciny!
5 Nawet chleb kwaszony spalajcie na ofiarę pochwalną
i nawołujcie głośno do ofiar dobrowolnych,
bo to lubicie, synowie Izraela -
wyrocznia Pana Boga.

Kary

6 To Ja sprowadziłem na was klęskę głodu we wszystkich waszych miastach
i brak chleba we wszystkich waszych wioskach,
aleście do Mnie nie powrócili -
wyrocznia Pana.
7 To Ja wstrzymałem dla was deszcz
na trzy miesiące przed żniwami:
spuściłem deszcz na jedno miasto,
a w drugim mieście nie padało;
jedno pole zostało zroszone,
a drugie pole, na którym nie padał deszcz, stało się suche.
8 I wlekli się mieszkańcy dwu, trzech miast,
do jednego miasta, by napić się wody,
i nie zaspokoili pragnienia;
aleście do Mnie nie powrócili -
wyrocznia Pana.
9 Karałem was zwarzeniem i śniecią zbóż,
liczne ogrody wasze i winnice,
drzewa figowe i oliwki zjadła szarańcza;
aleście do Mnie nie powrócili -
wyrocznia Pana.
10 Zesłałem na was zarazę jak na Egipt;
wybiłem mieczem waszych młodzieńców,
a konie wasze uprowadzono;
w ogniu spłonęły wasze obozy,
kiedy gniewałem się na was,
aleście do Mnie nie powrócili -
wyrocznia Pana.
11 Spustoszyłem was, jak podczas Bożego spustoszenia Sodomy i Gomory;
staliście się jak głownia wyciągnięta z ognia;
aleście do Mnie nie powrócili -
wyrocznia Pana.
12 Tak uczynię tobie, Izraelu,
a ponieważ ci to uczynię, przygotuj się, by stawić się przed Bogiem twym, Izraelu!
13 On to jest, który tworzy góry i stwarza wichry,
myśli ludzkie poznaje,
wywołuje jutrzenkę i ciemność,
stąpa po wyżynach ziemi.
Pan, Bóg Zastępów, jest imię Jego.

1 Słuchajcie tego słowa, które mówi Pan do was, synowie Izraela, do całego pokolenia, które Ja wyprowadziłem z ziemi egipskiej:
2 Jedynie was znałem ze wszystkich narodów na ziemi,
dlatego was nawiedzę karą za wszystkie wasze winy.

Prawdziwe źródło prorockiego natchnienia

3 Czyż wędruje dwu razem,
jeśli się wzajem nie znają?
4 Czyż ryczy lew w lesie,
zanim ma zdobycz?
Czyż lwiątko wydaje głos ze swego legowiska,
jeśli niczego nie schwytało?
5 Czyż spada ptak na ziemię,
jeśli nie było sidła?
Czyż się unosi pułapka nad ziemią,
zanim coś schwytała?
6 Czyż dmie się w trąbę w mieście,
a lud się nie przelęknie?
Czyż zdarza się w mieście nieszczęście,
by Pan tego nie sprawił?
7 Bo Pan Bóg nie uczyni niczego,
jeśli nie objawi swego zamiaru sługom swym, prorokom.
8 Gdy lew zaryczy,
któż się nie ulęknie?
Gdy Pan Bóg przemówi,
któż nie będzie prorokować?

Groźby przeciw Samarii

9 Głoście w pałacach w Aszdodzie
i na zamkach w ziemi egipskiej!
Mówcie: «Zbierzcie się na górach Samarii,
zobaczcie wielkie w niej zamieszanie
i gwałty pośród niej!»
10 Nie umieją postępować uczciwie - wyrocznia Pana -
gromadzą nieprawość i ucisk w swych pałacach.
11 Dlatego tak mówi Pan Bóg:
Nieprzyjaciel otoczy kraj;
zniszczona będzie moc twoja
i ograbione twoje pałace.
12 Tak mówi Pan:
Tak jak pasterz z lwiej paszczy ratuje
tylko dwie nogi albo koniec ucha,
tak nieliczni uratowani będą synowie Izraela,
siedzący w Samarii w rogu łoża
i na dywanie z Damaszku.

Przeciwko Betel i pałacom

13 Słuchajcie i oświadczcie w domu Jakubowym -
wyrocznia Pana Boga, Boga Zastępów:
14 w dzień, kiedy będę karał występki Izraela,
ukarzę [również] ołtarze Betel.
Odrąbane zostaną rogi ołtarza
i upadną na ziemię.
15 Rozwalę zarówno dom zimowy jak i letni;
zniszczeją domy z kości słoniowej
i rozwalone zostaną domy z hebanu - wyrocznia Pana.

1 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Moabu
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż on spalił kości króla Edomu na wapno.
2 Ześlę więc ogień na Moab
i strawi pałace Keriotu,
zginie podczas wrzawy wojennej Moab,
podczas okrzyków, przy dźwięku rogu.
3 Zniszczę pośród niego władcę,
a razem z nim wszystkich książąt jego wybiję -
rzekł Pan.

Przeciwko Judzie

4 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Judy
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż odrzucili Prawo Pana
i przykazań Jego nie strzegli;
zwiedli ich kłamliwi ich bogowie,
za którymi przodkowie ich chodzili.
5 Ześlę więc ogień na Judę
i strawi pałace Jeruzalem.

Przeciwko Izraelowi

6 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Izraela
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż sprzedają za srebro sprawiedliwego,
a ubogiego za parę sandałów;
7 w prochu ziemi depcą głowy biednych
i ubogich kierują na bezdroża;
ojciec i syn chodzą do tej samej dziewczyny,
aby znieważać święte imię moje.
8 Na płaszczach zastawnych wylegują się przy każdym ołtarzu
i wino wymuszone grzywną piją
w domu swego Boga.
9 Ja to przed nimi zgładziłem Amorytów,
którzy byli wysocy jak cedry,
a mocni byli jak dęby.
I zniszczyłem owoc ich z góry,
a z dołu korzenie.
10 I Ja to wyprowadziłem was z Egiptu,
wiodłem przez pustynię przez lat czterdzieści,
byście posiedli ziemię Amorytów.
11 Wzbudzałem spomiędzy waszych synów proroków,
a spomiędzy waszych młodzieńców - nazirejczyków.
Czyż nie było tak, synowie Izraela? - wyrocznia Pana.
12 A wy dawaliście pić nazirejczykom wino
i prorokom rozkazywaliście: «Nie prorokujcie!»
13 Oto Ja zmiażdżę was tak,
jak miażdży wozowy walec napełniony snopami.
14 Szybkobiegacz nie będzie miał gdzie uciec,
mocarz nie okaże swej siły,
a bohater nie ocali życia;
15 łucznik się nie ostoi,
szybkonogi nie umknie
i jeździec na koniu nie ocali życia;
16 nawet najmężniejszy sercem pomiędzy bohaterami będzie w tym dniu nagi uciekał -
wyrocznia Pana.

1 Słowa Amosa, który był jednym spośród pasterzy z Tekoa: co widział w sprawie Izraela, za dni Ozjasza, króla Judy, i za dni Jeroboama, syna Joasza, króla Izraela, na dwa lata przed trzęsieniem ziemi.


2 Powiedział on:
Pan z Syjonu zagrzmi.
Z Jeruzalem wyda swój głos,
a lamentować będą łąki pasterzy
i szczyt Karmelu uschnie.

ZAPOWIEDŹ SĄDU NAD SĄSIADAMI IZRAELA I NAD NIM SAMYM


Przeciwko Damaszkowi

3 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Damaszku
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż zmłócili saniami żelaznymi Gilead.
4 Ześlę więc ogień na dom Chazaela,
by strawił pałace Ben-Hadada.
5 Rozbiję zaworę Damaszku
i wytępię mieszkańca z doliny Awen
i dzierżącego berło z Bet-Eden,
a naród Aramu uprowadzony zostanie do Kir -
mówi Pan.

Przeciwko Gazie i Filistynom

6 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Gazy
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż uprowadzili doszczętnie ludność, by wydać ją Edomowi.
7 Ześlę więc ogień na mury Gazy,
i strawi on jej pałace.
8 Wytępię mieszkańca z Aszdodu
i dzierżącego berło z Aszkelonu.
Zwrócę rękę przeciw Ekronowi
i zginie reszta Filistynów -
rzekł Pan Bóg.

Przeciwko Tyrowi i Fenicji

9 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Tyru
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż wydali oni Edomowi uprowadzonych aż do ostatniego
i nie pamiętali o bratnim przymierzu.
10 Ześlę więc ogień na mury Tyru
i strawi jego pałace.

Przeciwko Edomowi

11 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków Edomu
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż prześladował mieczem brata swego,
tłumiąc uczucie miłosierdzia,
trwał w swym gniewie nieustannie
i gniew swój chował do końca.
12 Ześlę więc ogień na Teman
i strawi pałace Bosry.

Przeciwko Ammonitom

13 Tak mówi Pan:
Z powodu trzech występków synów Ammona
i z powodu czterech
nie odwrócę tego [wyroku],
gdyż rozcinał brzemienne niewiasty Gileadu,
by rozszerzyć swoje granice.
14 Rozpalę więc ogień na murach Rabba
i strawi jego pałace
podczas wrzawy w dzień bitwy,
podczas burzy w dzień wichru.
15 I pójdzie król ich w niewolę,
on i książęta jego razem -
rzekł Pan.