Zaproszenie Jezusa i Jego obecność sprawia przemianę w tych, którzy Go zaprosili. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 40 - 42 „Kiedy więc Samarytanie przybyli do Niego, prosili Go, aby u nich pozostał. Pozostał tam zatem dwa dni. I o wiele więcej ich uwierzyło na Jego słowo, a do tej kobiety mówili: Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, na własne bowiem uszy usłyszeliśmy i jesteśmy przekonani, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata”.

Doświadczenie Jezusa sprawia, że człowiek często podejmuje decyzje, by dzielić się tym, co stało się jego udziałem. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 39 „Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety świadczącej: Powiedział mi wszystko, co uczyniłam”.

Jezus jasno pokazuje, że to nie od nas zależy wiele „zbiorów”. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 37 - 38 „Tu bowiem okazuje się prawdziwym powiedzenie: Jeden sieje, a drugi zbiera. Ja was wysłałem żąć to, nad czym wyście się nie natrudzili. Inni się natrudzili, a w ich trud wyście weszli”.

Jezus wielokrotnie odwołuje się do najróżniejszych, znanych ludziom, obowiązujących zasad. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 35 – 36 „Czyż nie mówicie: Jeszcze cztery miesiące, a nadejdą żniwa? Oto powiadam wam: Podnieście oczy i popatrzcie na pola, jak bieleją na żniwo. Żniwiarz otrzymuje już zapłatę i zbiera plon na życie wieczne, tak iż siewca cieszy się razem ze żniwiarzem”.

Jezus objawia przed nami „pokarm”, który daje życie. Jest on nieco inny, niż jakikolwiek ziemski pokarm. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 34 „Powiedział im Jezus: Moim pokarmem jest wypełnić wolę Tego, który Mnie posłał, i wykonać Jego dzieło”.

Wiele rzeczy, które Jezus robi i mówi nie jest zrozumiałe przez uczniów do momentu Paschy i Zesłania Ducha Świętego. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 31 - 33 „Tymczasem prosili Go uczniowie, mówiąc: Rabbi, jedz! On im rzekł: Ja mam do jedzenia pokarm, o którym wy nie wiecie. Mówili więc uczniowie jeden do drugiego: Czyż Mu kto przyniósł coś do zjedzenia?”

Doświadczenie rozmowy kobiety z Jezusem doprowadziło ją do głębokiej wiary. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 28 – 30 „Kobieta zaś zostawiła swój dzban i odeszła do miasta. I mówiła tam ludziom: Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem? Wyszli z miasta i szli do Niego”.

Dla Żydów nienormalną sytuacją było to, gdy mężczyzna publicznie rozmawiał z kobietą, a zwłaszcza, gdy był nauczycielem. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 27 „Na to przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą. Jednakże żaden nie powiedział: Czego od niej chcesz? – lub: - Czemu z nią rozmawiasz?”

Gdy Jezus przygotowuje serce człowieka na spotkanie z Nim samym, to dzieje się to po to, by to spotkanie, gdy się rozpocznie, mógł rozpoznać. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 26 „Powiedział do niej Jezus: Jestem nim Ja, który z tobą mówię”.

Znajomość Bożych słów sprawia, że wiele rzeczy, które dokonują się w naszym życiu wygląda zupełnie inaczej. ks. Rafał Jarosiewicz
J 4, 25 „Rzekła do Niego kobieta: Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko”.