„Nie będziesz naginał prawa, nie będziesz stronniczy i podarku nie przyjmiesz, gdyż podarek zaślepia oczy mędrców i w złą stronę kieruje słowa sprawiedliwych. 20 Dąż wyłącznie do sprawiedliwości, byś żył i posiadł ziemię, którą ci daje Pan, Bóg twój. 21 Nie ustawisz aszery z żadnego drzewa koło ołtarza Pana, Boga swego, jaki sobie zbudujesz. 22 Nie postawisz steli, której nienawidzi Pan, Bóg twój”.

Jezus jest wolny od opinii ludzkiej oraz od komentarzy „na facebooku”. Mk 5, 38 – 40 „Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia, wszedł i rzekł do nich: Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi. I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało”.

„Jedli, pili, żenili się, za mąż wychodziły, aż do tego dnia, (kiedy) wszedł Noe do arki, i przyszedł potop i wygubił wszystkich. Podobnie jak stało się w dniach Lota. Jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali. Którego zaś dnia wyszedł Lot z Sodomy, spadł deszczem ogień i siarka z nieba i wygubił wszystkich. Według tego będzie dniem, (w którym) Syn Człowieka się odsłania”. (Według Łukasza 17, 27 – 30)

„Przez siedem dni będziesz świętować ku czci Pana, Boga swego, w miejscu, które sobie obierze Pan, za to, że ci błogosławi Pan, Bóg twój, we wszystkich twoich zbiorach, w każdej pracy twych rąk, i abyś był pełen radości. 16 Trzy razy do roku ukaże się każdy mężczyzna przed Panem, Bogiem twoim, w miejscu, które sobie obierze: na Święto Przaśników, na Święto Tygodni i na Święto Namiotów. Nie ukaże się przed obliczem Pana z próżnymi rękami. 17 A dar każdego będzie zależny od błogosławieństwa Pana, Boga twego, jakim cię obdarzy. 18 Ustanowisz sobie rządców i urzędników we wszystkich miastach, które ci daje Pan, Bóg twój, dla wszystkich pokoleń. Oni sądzić będą lud sądem sprawiedliwym”.

Na słowo Jezusa rodzi się zaufanie. Mk 5, 36 – 37 „Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: Nie bój się, wierz tylko! I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego”.

„Ruszajcie więc na wyloty dróg i ilu znajdziecie, zaproście na wesele. I wyszedłszy słudzy owi na drogi zgromadzili wszystkich, których znaleźli, złych i dobrych. I zapełniło się wesele leżącymi (przy stole). Wszedłszy zaś król obejrzeć leżących, zobaczył tam człowieka nie odzianego w strój wesela”. (Według Mateusza 22, 9 – 11)

„I będziesz obchodził Święto Tygodni ku czci Pana, Boga twego, z ofiarą według wspaniałomyślności twej ręki, złożoną stosownie do tego, jak ci pobłogosławi Pan, Bóg twój. 11 Będziesz się cieszył w obliczu Pana, Boga twego, w miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, na mieszkanie dla imienia swojego, ty, syn twój i córka, sługa twój i niewolnica, a także lewita, który jest w twoich murach, obcy, sierota i wdowa, którzy żyją u ciebie. 12 Przypomnisz sobie, żeś był niewolnikiem w Egipcie, dlatego będziesz przestrzegał tych praw. 13 Będziesz obchodził Święto Namiotów przez siedem dni po zebraniu plonów z twego klepiska i tłoczni. 14 W to święto będziesz się radował ty, syn twój i córka, sługa twój i niewolnica, a także lewita, obcy, sierota i wdowa, którzy żyją w twoich murach”.

Niezrozumienie, które wynika z nie rozpoznania Bożego dzieła, u Jezusa nie prowadzi do zatrzymania Go. Mk 5, 35 „Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela

„Przychodzi więc i Szymon Piotr towarzyszący mu i wszedł do grobowca; i ogląda płótna leżące, i chustkę, która była na głowie jego, nie z płótnami leżącą, ale osobno zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy więc wszedł i (ten) inny uczeń, (ten) przybyły pierwszy do grobowca, i zobaczył, i uwierzył. Jeszcze nie bowiem znali Pismo, że trzeba mu z martwych powstać. Odeszli więc z powrotem do (siebie) uczniowie”. (Według Jana 20, 6 – 10)

„Nie będziesz mógł składać ofiary paschalnej, w żadnej miejscowości, którą ci daje Pan, Bóg twój, 6 lecz w miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, na mieszkanie dla swego imienia - tam złożysz ofiarę paschalną wieczorem o zachodzie słońca, w godzinie wyjścia swego z Egiptu. 7 Upieczesz i spożyjesz ją na miejscu, które sobie obierze Pan, Bóg twój, a rano zawrócisz i pójdziesz do swoich namiotów. 8 Sześć dni będziesz jadł przaśniki, a w siódmym dniu jest uroczyste zgromadzenie ku czci Pana, Boga twego: żadnej pracy nie będziesz wykonywał. 9 Odliczysz sobie siedem tygodni. Gdy zacznie sierp żąć zboże, rozpoczniesz liczyć te siedem tygodni”.