Słoń i mrówka wloką się przez pustynię.

Skwar, żar i ani kropli wody.

- Już nie mogę - jęczy słoń - Umrę z pragnienia!

- Weź się w garść, słoniku! - pociesza go mrówka. - Na najbliższym postoju dam ci łyk wody z mojej butelki.

Ps. Nie ma to, jak dobre pocieszenie drugiego.