„Musimy być świadome, że zaniedbując troskę o ciało, doprowadzamy organizm do nieuchronnej dewastacji, co często wiąże się z koniecznością ingerencji operacyjnej lub długotrwałego leczenia farmakologicznego. Natomiast przywiązując zbyt wiele uwagi do ciała, popadamy w drugą skrajność, obsesyjnie kontrolując dietę, przesadnie licząc kalorie, poświęcając zbyt wiele czasu, pieniędzy i energii na poszukiwanie tak modnych, różnorakich diet, które często są wyrazem kultu ciała. Troska o ciało może stać się religią, obiektem najwyższej koncentracji, przy braku zaspokojenia podstawowych potrzeb duszy i ducha. Warto modlić się bardzo konkretnie i prosić Boga o mądrość w zarządzaniu własnym organizmem. Zastanawiać się, w jaki sposób możemy osiągnąć lepsze rezultaty. Poznać nasz indywidualny cykl biologiczny, nasze osobiste granice fizyczne”. Alina Wieja „Kobieta w ramionach Stwórcy”